تاثیرات سبک معماری و ستون های هخامنشی در هنر و معماری مائوری

سرزمین باستانی هند با ویژگی های منحصر بفرد و تنوع جغرافیایی و نژادی خود، گهواره یکی از کهن ترین تمدن های جهان باستان بوده که نقش مهمی در تاریخ فرهنگ بشریت ایفا کرده است. این تمدن در طول تاریخ همواره رابطه ای بسیار نزدیک و تنگاتنگ با تمدن باشکوه غربی خود یعنی ایران داشته و بدون شک تمدن و فرهنگ ایرانی، پررنگ ترین نقش را در شکل گیری تمدن هند داشته است. این ارتباط و تبادلات هنری و فرهنگی به اندازه ای است که اگر پژوهشگری با فرهنگ و هنر ایرانی آشنا نباشد، قادر به مطالعه دقیق و جامع فرهنگ و هنر هندوستان نخواهد بود. پس از مهاجرت آریائیها و ظهور مکتب هندوئیسم در هند و زرتشتی گری در ایران، شاهد شباهتهای بسیار زیادی در آئین های باستانی دو کشور و متون مقدس اوستایی و وداها هستیم. در حوزه هنر و معماری نیز در سلسله مائوری هندوستان، شاهد تکرار الگوهای معماری و نقوش هنری و مفاهیم بکار رفته در معماری هخامنشی هستیم. در کنار این تاثیرات معماری، رایج شدن سبک کتیب هنگاری بر روی صخره ها و ستونها در هندوستان توسط آشوکا، به نوعی تداعی کننده این سنت در فرهنگ هخامنشی است؛ چنانکه می توان گفت نوع ستونها و سبک معماری ایجاد شده در هندوستان طی قرون سوم و چهارم پیش از میلاد کاملا متاثر از هنر و معماری هخامنشیان است.