الزامات طراحی فضای آموزشی معلولین با رویکرد طبیعت گرایی

معلولیت به مثابه پدیدهای زیستی و اجتماعی است که جوامع بشری صرف نظر از میزان توسعه یافتگی اعم ازکشورهای توسعه یافته و یا در حال توسعه با آن مواجه هستند. یکی از اقشار آسیب پذیر جامعه، معلولین هستند.از دست دادن توانایی های جسمی همواره برای هر انسانی مشکلات اجتماعی و روانی خاصی به شمار می آورد کهاین مشکلات ناشی از عدم تطابق توانایی های فرد با شرایط جدید جسمی خویش و واقعیت های موجود در محیطزندگی است. از آنجایی که بخشی از وجود موانع برسر راه معلولان ناشی از نادیده گرفتن نیازهای آنان در طراحیفضاها می باشد، لذا سازگار نمودن فضاهای زندگی و ارزیابی فضاهای عمومی و درمانی موردنیاز جهت بهبودتوانمندی آنها ضروری می باشد.در این راستا، طراحی فضاهای کالبدی مورد استفاده معلولین جسمی میتواند به تقویت توانایی ها و کاهشاسترس ناشی از بیماری ها و معلولیت ها و در نهایت افزایش مشارکت کمک نماید. تحقیقات نشان میدهد که یکیاز راهکارهای مهم اخیر در راستای ارتقا کیفیت محیط مراکز بازتوانی، ایجاد ارتباط بیماران با طبیعت در نظر گرفتهشده است. در این پژوهش به بررسی الزامات طراحی فضاهای آموزشی معلولین با درنظر گرفتن مولفه های طبیعتگرایی در معماری پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

فضای آموزشی ، معلولین ، منظر شفابخش ، معماری