تحلیل و نقد سندی - دلالی روایت شان صدور تسبیحات حضرت فاطمه(س) در منابع عامه

تسبیحات حضرت فاطمه­ زهرا(س) همواره مورد توجه و اهتمام مسلمانان بوده و از شهرت والایی برخوردار است چرا که از جانب رسول خدا(ص) به حضرت فاطمه(س) اعطا شده و در صدور و کیفیت مشهور آن تردیدی وجود ندارد. نوشتار حاضر، ضمن تاکید بر اصالت و قطعیت صدور تسبیحات حضرت زهرا(س) با شیوه­ی توصیفی – تحلیلی، به تحلیل و نقد روایتی می­پردازد که در منابع حدیثی و فقهی اهل تسنن به عنوان شان صدور این تسبیحات معرفی شده است. در این پژوهش ضمن بررسی اولین منابع ناقل روایت، به نقد سندی و دلالی آن پرداخته و رویکرد دانشوران فریقین نسبت به محتوای روایت،­ مقایسه و تحلیل شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد روایتی که منابع عامه آن را به عنوان شان صدور تسبیحات حضرت فاطمه(س) تلقی کرده­اند، اولا به دلایل و قرائن متعدد سندی، متنی و برون متنی، از اعتبار ساقط بوده و متن آن در مصادر و کتب گوناگون عامه، دستخوش جعل و تحریف قرار گرفته است. ثانیا هدف از این تحریفات، توجیه مصادره­ی مواردی چون فدک، سهم الارث حضرت فاطمه(س) از میراث مالی پیامبر(ص) و به ویژه غصب سهم خمس اهل بیت(ع) توسط حاکمان وقت بوده است. گزارش های تاریخی نشان می دهد شماری از متکلمان عامه تلاش کرده­اند با استناد به این روایت، رفتار خلفای اول و دوم نسبت به مصادره سهم خمس اهل بیت(ع) را توجیه کنند.

کلیدواژه ها:

تسبیحات حضرت فاطمه(س) ، جعل و تحریف حدیث ، غصب خمس ، ابن حجر عسقلانی.