خوانش تحلیلی ورودی مدارس اصفهان در دوره صفوی

دوره صفوی یکی از درخشانترین دورههای تاریخ معماری ایران است . این دولت را که در طی مدت بیش از ۳۰۰ سال، یک حکومت مرکزی مقتدر و امن برای ایرانیان به وجود آورد، شاه اسماعیل اول در سال ۹۰۷ ه. ق تاسیس کرد و نقش دین و مذهب در شکل گیری ، رسمی شدن، تداوم و استمرار و سرانجام فروپاشی آن کاملا نمایان است . با رسمیت یافتن مذهب تشیع و نیز رونقی که در معماری این دوره حادث شد، مدرسه سازی در ایران صفوی گسترش بسیاری یافت و مدارس متعددی ساخته شدند که عمدتا علوم دینی در آنها آموزش داده می شد. به دلیل پایتخت بودن اصفهان در دوره صفوی ، عمده مدارس این دوره در این شهر قرار دارند. این مقاله به بازشناسی و بررسی ورودی های مدارس ساخته شده در دوره صفوی در اصفهان می پردازد. بدین منظور هفت باب از مدارس این دوره برگزیده شده و ورودی آنها ازلحاظ ریزفضاها، ابعاد و شکل هندسی ، تعداد ورودی ها و اصول ترکیب بندی مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفته اند. مطالعه انجام شده نشان می دهد که در طراحی ورودی مدارس تقریبا از اصول مشابهی پیروی می شده است .

کلیدواژه ها:

صفویه ، اصفهان ، مدرسه ، ورودی ، هندسه ، تناسبات.