محدودیت های عکاسی از زنان در دوره قاجار
محل انتشار: سومین کنفرانس بین المللی معماری،عمران،شهرسازی،محیط زیست و افق های هنر اسلامی در بیانیه گام دوم انقلاب
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 36
فایل این مقاله در 24 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICACU03_1411
تاریخ نمایه سازی: 29 فروردین 1403
چکیده مقاله:
استقرار حکومت قاجار توسط آقا محمدخان در سال ۱۷۸۶ آغازگر دورهای از ثبات نسبی در ایران بود که از قرن نوزدهم تا سال ۱۹۲۵ ادامه یافت . دو جانشین مهم او، فتحعلی شاه (۱۸۳۴-۱۷۹۷) و ناصرالدین شاه (۱۸۹۶-۱۸۴۸) ، در طول سلطنت طولانی خود، شاهد تثبیت مرزهای ایران تا مرزهای کنونی خود بودند و تعادل محتاطانه ای را در سیاست داخلی با مقامات مذهبی ، اداری و تجاری و در روابط بین المللی با قدرتهای اروپایی حفظ کردند. یکی از نتایج اصلی سیاست خارجی قاجار افزایش تماس بین اروپایی ها مانند دیپلماتها، پرسنل نظامی ، کارشناسان فنی و آموزشی ، بازرگانان، باستانشناسان و مسافران کنجکاوی بود که مدتهای طولانی را در ایران سپری کردند و ایرانی هایی که آنها را پذیرفتند.در این پژوهش با توجه به موضوعیت پژوهش به بررسی مطالعاتی در مورد محدودیت های عکاسی از زنان در دوره قاجار پرداخته شده است . در بخش اول این پژوهش به معرفی تاریخچه عکاسی و زمان ورود آن به ایران و سپس به بررسی و مطالعه محدودیت عکاسی از زنان در آن تاریخ پرداخته شده است . در بخش بعد به بررسی پیشینه پژوهش های داخلی و خارجی در رابطه با عکاسی بانوان در دوره قاجار، بررسی عکس های آنها در دوره قاجار، ژست های آنان در عکاسی ، حضورشان در خانواده و عکس های دوره ناصری پرداخته شده است و در نهایت نتیجه گیری مطالب فوق ارائه گردیده است .
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سیده مهتا حیدری پور
دانشجوی کارشناسی ارشد، هنر، گرایش عکاسی، دانشگاه سوره، تهران، ایران
کامران شریفی
استادیار گروه هنر، دانشگاه سوره تهران، تهران، ایران