توسعه عمودی محلات شهری و سرمایه اجتماعی همسایگی مورد مطالعه شهر نجف آباد اصفهان

محلات شهری در ایران با توسعه عمودی و آپارتمان نشینی ، تغییرات سرمایه اجتماعی را تجربه می کند. اعتماد اجتماعی که یکی از شاخص های سرمایه اجتماعی است ، با توسعه عمودی محلات شهری ، دارای نوسان شده است . این پژوهش با روش پیمایش و با هدف بررسی سرمایه اجتماع ی همسایگی در سال ۱۴۰۱ در شهر نجف آباد اصفهان اجرا شد. جمعیت آماری را کلیه افراد ۱۵ ساله و بیشتر شهر نجف آباد تشکیل می دهند که بر اساس برآوردهای جمعیتی از سرشماری سال ۱۳۹۵، تعداد کل آن ها ۱۲۰۴۷۶ بوده است . ۲۵۰ پرسشنامه با روش نمونه گیری خوشه ای ، طبقه بندی و تصادفی ساده توزیع شد. نتایج نشان داد که بیشترین تعداد پاسخگویان در گروه سنی ۴۰-۳۱ سال بودند. بر اساس نتایج این پژوهش ، بین روابط همسایگی بر اساس محل تولد(شهر، روستا) تفاوت معنی دار وجود ندارد. حدود ۵/۶۰ درصد از پاسخگویان، همسایگان خود را کم می شناسند. حدود ۴۳درصد از پاسخگویان اعتماد کم و خیلی کم و حدود ۴۵% اعتماد در سطح متوسط به روابط همسایگی با افراد محله داشتند . همچنین حدود ۳۲درصد از پاسخگویان اعتماد کم و خیلی کم و حدود ۶۰% اعتماد در سطح متوسط به روابط با همسایه داشتند. میانگین میزان اعتماد به همسایه و محله حدود ۵۶% است و میانگین روابط همسایگی ۴۱ درصد است . بر اساس نتایج پژوهش ، رابطه معنی داری بین دو متغیر اعتماد اجتماعی و روابط همسایگی وجود دارد . میانگین سرمایه اجتماعی همسایگی ، ۳۲ درصد است . رابطه معنی داری بین دو متغیر سرمایه اجتماعی و روابط همسایگی وجود دارد.

کلیدواژه ها:

سرمایه اجتماعی محله ، اعتماد اجتماعی ، روابط همسایگی ، توسعه عمودی محلات شهری