مطالعه تطبیقی تاب آوری بوم شناسانه میان محلات منطقه ۳ شهر اصفهان

شهرها به عنوان پیچیده ترین ساختار ایجادشده توسط انسان با خطراتگسترده ای (به علت وجود طیف وسیعی از مخاطرات و نیز آسیب پذیریچندجانبه شان) مواجه هستند. لذا اتخاذ رویکردهای نوین برای مواجهه بااختلالات بلایا ضرورت دارد. از آنجا که ، تمرکز صرف بر روی مقاوم سازیکالبدی منسوخ شده و ابعاد تاب آوری گستره بیشتری پیدا کرده اند؛ دراین تحقیق تاب آوری بوم شناسانه به عنوان موضوع انتخاب شده است. هدف ازاین تحقیق مطالعه تطبیقی تاب آوری بومشناسانه میان محله های منطقه ۳شهر اصفهان است. نوع تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت توصیفی– تحلیلی است. برای گردآوری داده ها از روش های مطالعه اسنادی و میدانیشامل پرسشنامه و مشاهده استفاده شد. چارچوب نظری ارائه شده برای اینتحقیق دارای ۴ بعد اصلی ساختار طبیعی، ساختار مصنوع، الگوهای جمعیتی– اقتصادی و ویژگیهای اجتماعی است. به منظور انجام مطالعه تطبیقیابتدا وزندهی به ابعاد، معیارها و سنجه های تدوین شده صورت گرفت و سپسامتیاز نهایی هر محله تعیین شد و مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشاندادند محله چرخاب بهترین وضعیت از حیث تاب آوری بوم شناسانه را داراست.محلات باغکاران، ملک و نقش جهان در رده تاب آوری بالا؛ محلات احمدآباد،خواجو، گلزار و قلعه طبره در رده متوسط؛ محلات سرتاوه، سرچشمه وسنبلستان در رده پایین؛ و محلات جویباره و شهشهشان در رده بسیار پایینقرار گرفتند.

کلیدواژه ها:

تاب آوری شهری ، تاب آوری بوم شناسانه ، محلات منطقه ۳ شهر اصفهان