اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر شفقت ورزی زنان متاهل دارای مشکلات خانوادگی

هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر شفقت ورزی زنان متاهل دارای مشکلات خانوادگی بود. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش را شامل زنان متاهل دارای مشکلات خانوادگی شهر فردیس کرج در سال ۱۴۰۲ تشکیل دادند. سپس۳۰ نفر زنان متاهل دارای مشکلات خانوادگی از طریق شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در گروه آزمایش (۱۵ نفر) و گروه گواه (۱۵ نفر) قرار گرفت. ابزارگرد آوری دادها پرسشنامه شفقت ورزی بود. آزمودنی های گروه آزمایش به مدت ۸هفته، هر هفته در یک جلسه درمان ۹۰-۶۰دقیقه ای درمان شناختی رفتاری را دریافت نموده اند و گروه کنترل مداخله خاصی را دریافت ننمودند. یافته ها نشان داد میانگین نمرات شفقت ورزی در پس آزمون نسبت به پیش آزمون در گروه آزمایش معنادار بوده است. بنابراین درمان شناختی رفتاری بر شفقت ورزی زنان متاهل دارای مشکلات خانوادگی تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

درمان شناختی رفتاری ، شفقت ورزی ، زنان متاهل دارای مشکلات خانوادگی.