پیش بینی میزان پرخاشگری دانش آموزان بر اساس مولفه های هوش هیجانی آنان در بین دانش آموزان دختر و پسر مقطع دوم متوسطه شهرستان خدآفرین

پرخاشگری به عنوان نوعی هیجان خشم, یکی از مهم ترین مشکلات نوجوانان در برقراری رابطه با دیگران است. تحیقیقات نشان داده که به کمک هوش هیجانی می توان هیجان ها را مدیریت نمود. پژوهش حاضر با هدف بررسی بر اساس مولفه های هوش هیجانی آنان در بین دانش آموزان دختر و پسر مقطع دوم متوسطه دبیرستانی شهر خدآفرین انجام شد.روش ها: مطالعه حاضر به روش آزمایشی و با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. برای این منظور ۳۴۰ نفر از میان ۴۲۰ نفر دانش آموز سال اول این مدارس به صورت تصادفی انتخاب شدند و به پرسشنامه پرخاشگری باس و پری که برای جمع آوری اطلاعات در نظر گرفته شده بود, پاسخ گفتند. سپس ۲۳ نفر از دانش آموزان که نمرات بالایی در آزمون پرخاشگری کسب کردند انتخاب و در دو گروه کنترل و آزمایش به صورت تصادفی جایگزین شدند. افراد گروه آزمایش, طی ۸ جلسه مورد آموزش هوش هیجانی قرار گرفتند اما گروه کنترل, آموزشی در این رابطه دریافت ننمودند. پس از آن هر دو گروه دوباره به آزمون پرخاشگری پاسخ گفتند. در پایان نیز برای توصیف و تحلیل داده ها از میانگین و انحراف استاندارد و آزمون کوواریانس استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد که آموزش هوش هیجانی می تواند بر کاهش پرخاشگری تاثیر داشته باشد. آموزش هوش هیجانی بر پرخاشگری فیزیکی, پرخاشگری کلامی و خشم تاثیر داشت, اما خصومت را در دانش آموزان کاهش نداد.نتیجه گیری: به نظر می رسد ارایه دروسی با محتوای آموزش هوش هیجانی در مدارس می تواند تا حد زیادی بر کاهش پرخاشگری کلامی و بدنی و رفتارهای خشن در نوجوانان پسر تاثیر داشته باشد.

کلیدواژه ها:

پرخاشگری ، هوش هیجانی ، شهرستان خدآفرین ، ترس ، ناامیدی