تاثیر رهبری توانمندساز بر رفتار کارآفرنانه شغلی با نقش میانجی توانمندسازی روانشناختی (مورد مطالعه: کارکنان شهرداری های شهرستان فومن)

هدف این پژوهش بررسی تاثیر رهبری توانمندساز بر رفتار کارآفرینانه کارکنان با درنظر گرفتن نقش میانجی توانمندسازی روانشناختی است. پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر شیوه گردآوری اطلاعات، توصیفی- پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش در بردارنده کارکنان شهرداری های شهرستان فومن است. با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، ۶۴ نفر از اعضای جامعه آماری به عنوان نمونه انتخاب شدند.داده ها با استفاده از پرسشنامه استاندارد جمع آوری شد. به این صورت که برای سنجش رهبری توانمندساز از پرسشنامه های کوندو و همکاران(۲۰۱۹) و وو و چن (۲۰۱۵) استفاده شد. توانمندسازی روانشناختی بر اساس پرسشنامه اسپریتزر (۱۹۹۵) و با استفاده از چهار بعد معنی داری، شایستگی، حق انتخاب و تاثیرگذاری مورد سنجش قرار گرفت. رفتار کارآفرینانه شغلی نیز براساس پرسشنامه زامپتاکیس و متسکیس (۲۰۰۷) بااستفاده از ۱۰ گویه سنحیده شد. داده ها به شیوه مدلسازی معادلات ساختاری تحلیل شد. نتایج نشان داد سبک رهبری توانمندساز بر توانمندسازی روانشناختی کارکنان و رفتار کارآفرینانه آنها در محیط کار تاثیر مثبت دارد. همچنین، نقش میانجی توانمندسازی روانشناختی دررابطه بین رهبری توانمندساز و رفتار کارآفرینانه کارکنان تایید شد.

کلیدواژه ها:

رهبری توانمندساز ، توانمندسازی روانشناختی ، رفتار کارآفرینانه