مقایسه پرخاشگری و قانون گریزی در نوجوانان دارای صفات خودشیفته و عادی

هدف از پژوهش حاضر مقایسه سطوح پرخاشگری و قانون گریزی در دو گروه از نوجوانان دارای صفات خودشیفته و عادی بود . این پژوهش علی مقایسه ای بود و جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان شاغل به تحصیل در مقطع دبیرستان شهر ارومیه بود که از بین آنها ۴۰ دانش آموز دارای سطوح بالای خودشیفتگی و ۴۰ دانش آموز دارای سطوح پایین خودشیفتگی از طریق نمونه گیری خوشه ای یک مرحله ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها، پرسشنامه ی مقیاس خودگزارشی مشکلات رفتاری نوجوانان آخنباخ (۱۹۹۱) که پایایی مقیاس های آن از طریق باز آزمایی بین ۴۷/۰ تا ۸۱/۰ گزارش شده است و پرسشنامه ی شخصیت خودشیفته آمس، روز و اندرسون (۲۰۰۶) که پایایی این پرسشنامه نیز از طریق بازآزمایی ۸۵/۰ گزارش شده است، توسط دو گروه شرکت کننده در پژوهش تکمیل گردید و در گام بعدی داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیری تجزیه و تحلیل شدند. نتایج آزمون تحلیل واریانس چندمتغیری نشان داد نوجوانان دارای صفات خودشیفتگی بالا در مولفه های پرخاشگری و قانون گریزی نمرات بالاتری نسبت به نوجوانان عادی گرفته-اند(۰۰۰۲/۰>p). مسئولان آموزش و پرورش نوجوانان دارای اختلال خودشیفتگی را شناسایی و کار آزمایی های بالینی را برای آن ها برگزار و برنامه های مداخله سلامت روان را برای آن ها اجرا نمایند.

کلیدواژه ها:

خودشیفتگی ، پرخاشگری ، قانون گریزی ، نوجوانان