ارایه یک تعریف شبکه ای از صنایع دستی

تغییرات بنیادین در شیوه های ارتباطی و محیط­های کسب­و­کار در­پی تحولات فناورانه عصر حاضر صنایع دستی را با چالش­های جدیدی در عرصه طراحی، تولید و عرضه مواجهه ساخته است. تعاریف و رویکردهای مرسوم صنایع دستی اغلب بر هستی و چیستی تمرکز دارند و با وجود توجه به جنبه­های نوآوری، اقتصادی و کارآفرینی پایدار در مباحثی چون اقتصاد خلاق، صنایع خلاق و توسعه پایدار، هم چنان توجه به رویکردهایی هم­راستا با تحولات و روح زمانه لازم و ضروری می­باشد. رویکرد شبکه­ای صنایع دستی بر اساس نظریه کنشگر شبکه برونو لاتور با در نظر گرفتن کنش تمامی کنشگران انسانی و غیر­انسانی در شبکه­ای متحد از کنشگران، در­پی دست یابی به رویکرد کاربردی است؛ تا بتوان در اخذ استراتژی­هایی به منظور بهره­گیری از مزایا و مقابله با تهدیدهای تحولات فناورانه در راستای حفظ، بهبود و ارتقای صنایع دستی به کار برد. در راستای رسیدن به تعریفی جامع از رویکرد شبکه­ای صنایع دستی بر اساس اجماع نظر ۱۲خبره، ابتدا، دو پرسش نامه در طیف پنج تایی لیکرت تنظیم گردید. نتایج حاصل از پرسش نامه اول، نشان از آن دارد که عاملیت هنرمند صنعت گر و تاثیر ابزارها و فناوری­های نوین در فرایند طراحی و تولید صنایع دستی بیش ترین اجماع نظر را در گزینه بسیار زیاد دارد؛ هم چنین، به جهت تدوین استراتژی­های آینده نگرانه بر اهمیت رویکرد شبکه­ای در گزینه بسیار زیاد اجماع نظر دیده می شود. طبق نتایج حاصل از پرسش نامه دوم، سه کنشگر هنرمند صنعت گر، دانش و مهارت تخصصی و عوامل اقتصادی بالاترین میزان عاملیت را از نظر خبرگان دارا می باشند. در انتها، تعریف رویکرد شبکه­ای صنایع دستی ارایه شده از سوی پژوهشگران در سه دور به قضاوت خبرگان گذاشته شد و پس از اجماع و اشباع نظر خبرگان، تعریف شبکه­ای صنایع دستی، مدل مفهومی آن و پیشنهاداتی در خصوص کاربرد آن در عرصه های عملی و پژوهشی صنایع دستی ارایه گردید.

کلیدواژه ها:

واژه های کلیدی: نظریه کنشگر- شبکه ، برونو لاتور ، رویکرد شبکه­ای صنایع دستی ، تعاریف صنایع دستی ، کنشگران صنایع دستی