رابطه بین سبک های فرزندپروری با میزان اضطراب و شادکامی در دانش آموزان

خانواده، به عنوان اولین نهاد اجتماعی که فرد در آن قدم می نهد، در تعاملی هدفمند با سایر نهادهای اجتماعی، به دنبال فراهم نمودن زمینه رشد و تعالی اعضای خود است. فرزند در محیط خانواده با مجموعه ای از عقاید، ارزش ها، سلیقه ها، آرمان ها و هنجارهای پدر و مادر آشنا می شوند و در اثر تکرار آن ها در خانواده، آن ها را درونی می سازند. البته فرزندان اغلب الگوهای رفتاری والدین را به دلیل اینکه ظهور و بروز بیش تری نسبت به سایر عقاید و نگرش ها دارد موردتوجه قرار می دهند. پدر و مادر اولین و نزدیک ترین الگوهای تربیتی عینی فرزندان خویش می باشند. ازاین رو برای فهم بهتر تربیت، مطالعه به اعم و مطالعه رفتار والدین، به طور اخص، لازم و ضروری می نماید (ضمیری،۱۳۸۸). پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین سبک های فرزندپروری با میزان اضطراب و شادکامی در دانش آموزان دبیرستانی شهرستان شیروان انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود که بر روی ۳۵۶ نفر از دانش آموزان (۱۷۱ دختر،۱۸۵ پسر) با سه ابزار پرسشنامه ابعاد رفتاری والدین (محیط خانوادگی)(شیفر،۱۹۶۵)، پرسشنامه اضطراب (بک،۱۹۹۰) و پرسشنامه شادکامی آکسفورد (۱۹۹۵) با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای چندمرحله ای، اجرا شد. یافته ها نشان داد که بین، سبک های فرزندپروری با میزان اضطراب و شادکامی و بین سبک های فرزندپروری مستبد، بی اعتنا و سهل گیر با اضطراب و بین خرده مولفه سبک فرزندپروری مقتدر و شادکامی رابطه ای مثبت و معنادار وجود دارد؛ ولی بین خرده مولفه سبک فرزندپروری مقتدر و اضطراب و بین سبک های فرزندپروری مستبد، بی اعتنا و سهل گیر با شادکامی همبستگی منفی و معنادار یافت شد و از سوی دیگر نشان دادند که سبک های فرزند پروری مقتدرانه و مستبدانه به ترتیب بیشترین سهم را در تبیین اضطراب و شادکامی دارند. در فرزندپروری مقتدرانه فرزندان، کنترل و محبت بالا را نشانه اهمیت والدین می دانند ولی در سبک های فرزندپروری مستبدانه و بی اعتنا و سهل گیر، بی اعتنایی و سختگیری والدین باعث عدم ارزشمندی و عدم رضایت و به دنبال آن موجب اضطراب بالا و شادکامی پایین در آن ها شده است. با توجه به نتایج به دست آمده آموزش سبک های فرزندپروری برای والدین در سطوح مختلف توصیه می شود

کلیدواژه ها:

سبک های فرزندپروری ، اضطراب ، شادکامی