رابطه سبک های عاطفی با گرایش به رفتارهای پرخطر در دانش آموزان

سبک عاطفی (دل بستگی) نقش مهمی در چگونگی سازگاری افراد و پیشگیری از انجام رفتارهای خطرساز مثل اعتیاد دارد. هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین سبک های عاطفی با گرایش به رفتارهای پرخطر دانش آموزان متوسطه اول است. روش این پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش دانش آموزان دختر دوره ی اول متوسطه شهر فیروزکوه در سال تحصیلی ۱۴۰۳- ۱۴۰۲ بودند که تعداد، ۳۲۵ دانش آموز به عنوان نمونه به روش خوشه ای دومرحله ای انتخاب شدند و به پرسشنامه های سبک عاطفی هافمن و کاشدن (۲۰۱۰) و پرسشنامه گرایش به رفتارهای پرخطر زاده محمدی و احمدآبادی (۱۳۸۷)، پاسخ دادند. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون هم زمان استفاده شد. یافتهها نشان داد که بین سبک عاطفی سازگاری و سبک عاطفی تحمل با گرایش به رفتارهای پرخطر دانش آموزان رابطه منفی معناداری در سطح (۰۰۰۱/۰p= ) وجود دارد. هم چنین بین سبک عاطفی پنهان کاری با گرایش به رفتارهای پرخطر دانش آموزان رابطه مثبت معناداری در سطح (۰۰۰۱/۰p= ) وجود دارد؛ بنابراین می توان نتیجهگیری کرد سبک های عاطفی در روابط افراد و رفتارهای سالم و ناسالم آن ها تاثیر دارد. الگوی دل بستگی اولیه، با نحوه کنار آمدن کودک با تجربه های چند سال بعد ارتباط دارد.

کلیدواژه ها:

سبک های عاطفی ، رفتارهای پرخطر ، دانش آموزان