پیش بینی افکار خودکشی بر اساس نگرش معنوی و سبک های هویت و نگرش به زندگی در دانش آموزان متوسطه دوم

پژوهش حاضر به منظور پیشبینی افکار خودکشی بر اساس نگرش معنوی و سبک های هویت و نگرش به زندگی در دانشآموزان متوسطه دوم انجام شد. این پژوهش به لحاظ هدف جز تحقیقات کاربردی و ازلحاظ شیوه جمعآوری دادهها از نوع پژوهشهای توصیفی (غیرآزمایشی) و ازلحاظ روش از نوع همبستگی است. حجم نمونه شامل ۱۲۳ نفر از دانشآموزان دختر پایه یازدهم شهرستان ساوجبلاغ بود و به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. از مقیاس افکار خودکشی بک (۱۹۷۴)، پرسشنامه شهیدی و فرجنیا (۱۳۹۱)، پرسشنامه سبک هویت برزونسکی (۱۹۹۲) و مقیاس معنای زندگی استگر، فریزر، اویشی و کالر (۲۰۰۶) برای جمعآوری دادهها استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل دادهها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج نشان داد که بین نگرش معنوی با افکار خودکشی رابطه منفی و معنادار وجود داشت. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که نگرش معنوی پیشبینی کننده افکار خودکشی دانشآموزان است و ۳۲ درصد واریانس افکار خودکشی دانشآموزان را تبیین کرد. بین سبک های هویت (اطلاعاتی، هنجاری، سردرگم، تعهد) با افکار خودکشی در دانشآموزان رابطه معنیدار وجود داشت. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که ابعاد سبک های هویت پیشبینی کننده افکار خودکشی دانشآموزان است؛ و با هم ۴۱ درصد واریانس افکار خودکشی دانشآموزان را تبیین کردند. بین نگرش به زندگی (وجود معنا در زندگی، جستجو برای یافتن معنا، نگرش به زندگی) و افکار خودکشی در دانشآموزان رابطه معنیدار وجود داشت. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که ابعاد نگرش به زندگی پیشبینی کننده افکار خودکشی است؛ و با هم ۱۰ درصد واریانس افکار خودکشی را تبیین کردند.

کلیدواژه ها:

افکار خودکشی ، سبک های هویت ، نگرش به زندگی ، نگرش معنوی