رابطه سبک های شناختی و هدف های پیشرفت با عملکرد ریاضی

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین سبک های شناختی و هدف های پیشرفت با عملکرد ریاضی در میان دانش آموزان بود. جامعه آماری این پژوهش تمامی دانش آموزان دوره اول متوسطه ناحیه ۳ شهر شیراز بودند که از میان آن ها۳۳۰ دانشآموز پسر با استفاده از روش نمونه گیری چندمرحله ای انتخاب شدند و به پرسشنامه اشکال گروهی نهفته و پرسشنامه الگوهای یادگیری سازگار پاسخ دادند. از نمره پایانی درس ریاضی به عنوان سنجش عملکرد ریاضی استفاده شد. به منظور تحلیل داده ها، از روش رگرسیون گام به گام استفاده شد. نتایج نشان داد که رابطه بین سبک های شناختی و هدف های تبحرگرا و عملکردگرا با عملکرد ریاضی مثبت و معنادار و رابطه بین هدف های گرایش به اجتناب از عملکرد با عملکرد ریاضی منفی و معنی دار بود. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون در گام نهایی نشان داد که همه متغیرهای پیش بین، عملکرد ریاضی دانش آموزان را تبیین کردند؛ اما در میان آن ها سبک های شناختی و هدف تبحرگرا از بالاترین قدرت پیش بینی برای عملکرد ریاضی برخوردار بودند. ازآنجایی که هدف تبحرگرا و سبک های شناختی میزان بالایی از عملکرد ریاضی را تبیین می نمایند می توان توجه به این عوامل را در کیفیت عملکرد ریاضی مهم دانست.

کلیدواژه ها:

سبک های شناختی ، هدف های پیشرفت و عملکرد ریاضی