نقش میانجی اضطراب مدرسه در رابطه نیازهای اساسی روان شناختی با گرایش به مصرف مواد مخدر در دانشآموزان

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی اضطراب مدرسه در رابطه بین نیازهای اساسی روان شناختی با گرایش به مصرف مواد مخدر در دانشآموزان بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشآموزان متوسطه دوم شهر نور در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰، بود. در این پژوهش برای تعیین حجم نمونه با توجه به تعداد متغیرها و تخصیص ضریب ۱۵ برای هر متغیر و با احتساب احتمال وجود پرسشنامههای ناقص، ۲۵۰ دانشآموز با روش نمونهگیری تصادفی خوشهای چندمرحله ای به عنوان نمونه انتخاب شدند و به مقیاس ظرفیت برای اعتیاد (Weed et al, ۱۹۹۲)، مقیاس نیازهای بنیادین روان شناختی (La Guardia et al, ۲۰۰۰)، پرسشنامه اضطراب مدرسه (Phillips, ۱۹۷۸) پاسخ دادند. دادهها با استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری تحلیل شدند. نتایج نقش میانجی اضطراب مدرسه در رابطه نیازهای اساسی روان شناختی با گرایش به مصرف مواد مخدر را تایید کردند (۶۸۰/۰=R۲). همچنین نتایج نشان دادند نیازهای اساسی روان شناختی ۳۵/۰- و اضطراب مدرسه ۲۹/۰ واریانس گرایش به مصرف مواد مخدر را میتواند تبیین کند. بنابر این، با ارضا نیازهای اساسی گرایش به مواد مخدر کاهش و با افزایش اضطراب مدرسه، گرایش به مصرف مواد مخدر افزایش مییابد. توجه به نقش اضطراب مدرسه و نیازهای اساسی روان شناختی در گرایش به مصرف مواد مخدر، ارضا نیازهای اساسی روان شناختی و کاهش اضطراب مدرسه ضروری به نظر میرسد.

کلیدواژه ها:

اضطراب مدرسه ، نیازهای اساسی روان شناختی ، گرایش به مصرف مواد مخدر