تاثیر ارتباط با طبیعت بر بعد شناختی سواد زیست محیطی کودکان

پژوهش حاضر بر اساس هدف، کاربردی و بر اساس روش، توصیفی کیفی و موردی است. جهت بررسی تاثیر طبیعت بر رشد شناختی سواد زیست محیطی کودکان از ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش، مشاهده میدانی و مصاحبه کیفی از نوع مصاحبه با پرسش های نیمهساختاریافته میباشد. به همین منظور مشاهدات به مدت چند هفته در محل مدرسه ی طبیعت دانشگاه تبریز صورت گرفت و هفت نفر از دانش آموزان ثابت مدرسه طبیعت به صورت نمونه گیری هدفمند انتخاب و با والدین آن ها و تسهیلگران مدرسه طبیعت مصاحبه انجام گرفت. این مصاحبه ها در ۱۲ روز و با مجموع حدود ۲۲ ساعت صورت پذیرفت. به منظور تحلیل دادهها از روش کلایزی استفاده شده، بدین منظور ابتدا همه ی مصاحبه ها با اجازه افراد ضبط و مکتوب شدند و پس از مطالعه دقیق واژه به واژه گفتهها، مفاهیم موردنظر از پاسخ هر فرضیه استخراج گردیدند و در انتها مطالب مورد بازبینی قرار گرفتند و پس از توضیح هر محور، نقلقولهای افراد شرکتکننده در مصاحبه ذکر شد. یافته های پژوهش بیانگر آن است حضوردر طبیعت پتانسیل های بالایی در رشد بعد شناختی سواد زیست محیطی در کودکان دارا میباشد؛ بنابراین می توان انتظار داشت که گسترش فعالیت های کودکان در طبیعت میتواند منجر به ایجاد نسلی آگاه و حافظ محیط زیست گردد. توجه به مولفه ارتباط در طبیعت در برنامه ریزی آموزشی و تربیتی کشور، نقش تعیین کننده ای در تربیت صحیح آینده سازان جامعه خواهد داشت.

کلیدواژه ها:

طبیعت ، سواد زیست محیطی ، کودک ، بعد شناختی