اثربخشی مداخله یکپارچه نگر بر افکار خودکشی و بدتنظیمی هیجان در نوجوانان دارای اختلال افسردگی

اختلال افسردگی اساسی می تواند چلش های عمده ای در زندگی افراد ایجاد کند. پژوهش حاضر با هدف اثربخشی مداخله یکپارچه نگر بر افکار خودکشی و بدتنظیمی هیجان در نوجوانان دارای اختلال افسردگی انجام شد. پژوهش حاضر از نوع مطالعات نیمه آزمایشی بود. جامعه آماری شامل کلیه نوجوانان دارای اختلال افسردگی درمدارس دوره متوسطه اول استان گیلان، در سال ۱۴۰۱ بودند و نمونه آماری این پژوهش شامل۳۰ نفر بوده که به روش تصادفی ساده در دو گروه کنترل (۱۵ نفر) و آموزش (۱۵ نفر) جایگزین شدند و هر دو گروه در پیش آزمون و پس آزمون به پرسشنامه های مقیاس سنجش افکار خودکشی بک (۱۹۶۱) و پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان توسط گارنفسکی و همکاران (۲۰۰۱) پاسخ دادند. نتایج با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس تجزیه وتحلیل شد و نتایج تحلیل داده ها نشان داد برای متغیر برای متغیر افکار خودکشی پس از کنترل پیشآزمون، در مرحله پسآزمون و برای متغیر بدتنظیمی هیجان پس از کنترل پیشآزمون، در مرحله پسآزمون اثر گروه معنادار بود. باتوجه به یافته های تحقیق می توان گفت که رویگرد یکپارچه نگر می تواند به عنوان الگویی عملی در راستای کاهش افکار خودکشی و بد تنظیمی هیجانی دانش آموزان دارای اختلال افسردگی اساسی استفاده شود.

کلیدواژه ها:

افکار خودکشی ، بد تنظیمی هیجان ، دانش آموز ، افسردگی.