مدل ساختاری تجربه غرقگی بر اساس توانمندی منش و سرسختی روان شناختی: نقش میانجی نیازهای بنیادین روان شناختی در دانش آموزان تیزهوش

هدف از انجام پژوهش، آزمون برازندگی مدل ساختاری تجربه غرقگی بر اساس توانمندی منش و سرسختی روان شناختی با توجه به نقش میانجی نیازهای بنیادین روان شناختی در دانش آموزان تیزهوش مقطع متوسطه دوم در استان قم انجام شد. پژوهش در زمره پژوهش های بنیادین و از نوع توصیفی _ همبستگی و مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش آموزان تیزهوش مقطع متوسطه دوم استان قم تشکیل دادند که در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ مشغول به تحصیل بودند. حجم نمونه به تعداد ۲۵۰ نفر در نظر گرفته شد که به شیوه نمونه گیری در دسترس به پژوهش وارد شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه ها تجربه غرقگی جکسون و اکلند (۲۰۰۲)، پرسشنامه توانمندی های منش پترسون و سیگلمن (۲۰۰۴)، پرسشنامه سرسختی روان شناختی کوباسا و همکاران (۱۹۸۲) و پرسشنامه ی نیازهای بنیادین روان شناختی (BSNQ؛ لاگاردیا و همکاران، ۲۰۰۰) به شکل مستقیم برای اندازه گیری و گردآوری اطلاعات استفاده شد. داده های جمع آوری شده به روش ماتریس همبستگی و مدل یابی معادلات ساختاری تحلیل شد. یافته های پژوهش نشان داد شاخص های مدل پیشنهادی از برازش قابل قبولی برخوردار است. نتایج نشان داد در سطح ۹۵/۰ درصد توانمندی منش و سرسختی روان شناختی و نیازهای بنیادین روان شناختی اثر مستقیم بر تجربه غرقگی دارند. همچنین نتایج نشان داد توانمندی منش و سرسختی روان شناختی بر نیازهای بنیادین روان شناختی اثر مستقیم دارند. نتایج بوت استروپ مشخص کرد توانمندی منش و سرسختی روان شناختی اثر غیرمستقیم به واسطه نیازهای بنیادین روان شناختی بر تجربه غرقگی دارد. مهم ترین نتیجهگیری این پژوهش را می توان توانمندی منش و سرسختی روان شناختی و نیازهای بنیادین روان شناختی در دانش آموزان تیزهوش دانست که می تواند به شکل مستقیم و غیر مستقیم بر تجربه غرقگی اثر گذارد.

کلیدواژه ها:

توانمندی منش ، سرسختی روان شناختی ، نیازهای بنیادین روان شناختی ، تجربه غرقگی ، دانش آموزان تیزهوش