بررسی اثربخشی آموزش مهارت های زندگی به شیوهی قصه گویی بر مشکلات رفتاری دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش مهارت های زندگی به شیوه قصه گویی بر کاهش مشکلات رفتاری دانشآموزان پسر دوم ابتدایی بود. تعداد۳۸ نفر از دانشآموزان دوم ابتدایی یکی از مدارس شهر کرمان به صورت در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی به گروه های آزمایش و کنترل گمارده شدند. مطالعه حاضر از نوع شبه آزمایشی پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه است، ازاین رو مقیاس ارزیابی رفتاری راتر (فرم والدین) بر روی هر دو گروه اجرا شد و سپس مداخله آموزش مهارتهای زندگی به شیوه قصه گویی در طی ۱۱ جلسه بر روی گروه آزمایش اجرا شد و پس از اتمام جلسات پس آزمون بر روی هر دو گروه اجرا گردید. تحلیل کوواریانس تفاوت معناداری را بین میانگینهای مولفههای پرخاشگری، اضطراب-افسردگی، ناسازگاری اجتماعی و رفتارهای ضداجتماعی را نشان داد اما این آموزش در کاهش نقص توجه تاثیر معناداری نداشتهاست. نتایج این مطالعه نشان داد آموزش مهارتهای زندگی به روش قصهگویی اثرات مثبت و مفیدی بر کاهش مشکلات رفتاری کودکان دارد و می تواند به عنوان یک روش مناسب در مدارس و مشاوره کودکان مورداستفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

مهارتهای زندگی ، قصهگویی ، مشکلات رفتاری ، دانشآموزان.