اثر تبیین گری و مثال های حل شده بر انتقال در درس زبان انگلیسی

مطالعه حاضر با هدف بررسی اثربخشی تبیین گری و مثال های حل شده بر انتقال دانش آموزان در درس زبان انگلیسی صورت گرفت. طرح پژوهش نیمه آزمایشی از نوع طرح های بلوکی تصادفی تعمیم یافته ۲×۲ بود که طی آن به ۴ گروه خودتبیین گری- عادی، خودتبیین گری- غلط دار، تبیین های آموزشی- عادی و تبیین های آموزشی- غلط دار تقسیم شدند. جامعه آماری کلیه دانش آموزان مقطع هشتم شهر سمنان در سال تحصیلی ۰۲-۱۴۰۱ بود. ۱۲۰ نفر (هر گروه ۳۰ نفر) به روش نمونه گیری تصادفی و با روش قرعه کشی به عنوان نمونه انتخاب شدند. منابع آموزش در مورد حل مسائل دروس انگلیسی به شیوه مثال های حل شده به دانش آموزان ارائه شد. قبل و بعد از مداخله، پرسشنامه محقق ساخته انتقال اجرا شد. میزان ضریب پایایی با روش آلفای کرونباخ در در پرسشنامه انتقال ۷۸/۰ گزارش شد و روایی محتوایی و صوری آن نیز مورد تایید قرار گرفت. نتایج نشان داد که میانگین تبیین های آموزشی (۶۸/۲±۵۵/۱۴) در مثال های حل شده عادی بیشتر از مثال های حل شده غلط دار (۳۰/۲±۲۰/۱۴) است. همچنین میانگین خودتبیین گری در مثال های حل شده غلط دار (۲۶/۳±۴۰/۲۲) بیشتر از مثال های حل شده عادی (۱۱/۳±۰۵/۱۸) است. با توجه به نتایج به دست آمده، تبیین گری می تواند به عنوان راهکارهای موثر بر انتقال دانش آموزان در آموزش درس زبان انگلیسی مورد استفاده قرار گیرند.

کلیدواژه ها:

تبیین گری ، مثال های حل شده ، انتقال