اثربخشی بازی درمانی کودک محور در راستای کاهش خشم و افزایش مهارت های اجتماعی دانش آموزان

طبق یافته های محققان، نقص در مهارتهای اجتماعی می تواند تاثیرات عمیقی بر عملکرد تحصیلی داشته باشد، لذا بسیاری از صاحب نظران نیاز به آموزش مهارتهای اجتماعی را در مدارس ضروری می دانند (رضایی، لاری لواسانی، ۱۳۹۶). به غیر از مهارت اجتماعی، بررسی خشم و کاهش آن در دانش آموزان حائز اهمیت است و یکی از عواملی که ممکن است با مهارت های اجتماعی و کاهش نشانه های خشم در ارتباط باشد بازی درمانی است. هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی بازی درمانی کودک محور بر افزایش مهارت های اجتماعی و کاهش نشانه های خشم در دانش آموزان است. پژوهش حاضر ازنظر هدف (نوع تحقیق) کاربردی است و به روش آزمایشی از نوع مقایسه ای انجام شده است. جامعه آماری پژوهش را دانش آموزان بدسرپرست بهزیستی کرج تشکیل می دادند که تعداد آنهایی که به صورت حرفه ای در رشته های مختلف ورزش میکنند ۷۵ نفر بود. در این پژوهش ۳۰ نفر به صورت دسترس انتخاب شده اند که در دو گروه ۱۵ نفری به صورت دو گره آزمایش و کنترل قرار گرفته اند. ابزار گرد آوری اطلاعات پرسشنامه مهارت های اجتماعی ایندربیتزن وفوستر (۱۹۹۲)، پرسشنامه خشم اسپیلبرگر (۱۹۹۷) و پروتکل بازی درمانی کودک محور بود. نتایج پژوهش نشان داد بین مهارت اجتماعی و خشم در دانش آموزان ورزشکار در گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد. نتیجه گیری: بازی درمانی کودک محور باعث افزایش مهارتهای اجتماعی نوجوانان و کاهش نشانه های خشم در آنها می شود.

کلیدواژه ها:

بازی درمانی کودک محور ، مهارت های اجتماعی ، کاهش نشانه های خشم