اثربخشی آموزش فلسفه بر افزایش سرمایه های روان شناختی و رشد اخلاقی کودکان

هدف پژوهش اثربخشی آموزش فلسفه بر افزایش سرمایه های روان شناختی و رشد اخلاقی کودکان بود. پژوهش حاضر ازنظر هدف؛ کاربردی و به لحاظ ماهیت و روش جمع آوری داده ها، نوعی مطالعه نیمه‎آزمایشی بر اساس طرح پیش‎آزمون - پس‎آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل دانش آموزان مقطع دوم راهنمایی منطقه سه تهران در سال ۱۴۰۲ بوده که تعداد ۳۰ نفر از دانش آموزان مقطع دوم راهنمایی منطقه سه تهران به شیوه تصادفی انتخاب شده بودند که در گروه آزمایش و گواه تقسیم شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه سرمایه روان شناختی لوتانز (۲۰۰۷) و پرسشنامه رشد اخلاقی کودکان معنوی پور (۱۳۹۱) است همچنین برای اثربخشی آموزش فلسفه از پروتکل عسگری و همکاران (۱۳۹۴) استفاده شده است. جهت تحلیل داده ها از فنون آمار توصیفی (جداول توزیع فراوانی، نمودارهای ستونی و میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (آزمون های همسانی واریانس (لون) و آزمون مقایسه میانگین ها (آزمون آنووا)) استفاده شد. یافته های این پژوهش نشان داد که آموزش فلسفه بر افزایش سرمایه های روان شناختی و رشد اخلاقی کودکان تاثیر مثبت و معناداری داشت.

کلیدواژه ها:

آموزش فلسفه ، سرمایه های روان شناختی ، رشد اخلاقی کودکان