اثربخشی آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی (شناختی و فراشناختی) بر سلامت روان و پایستگی تحصیلی دانش آموزان دختر

امروزه آگاهی و آموزش مهارت های یادگیری خودتنظیمی، یکی از الزامات موفقیت تحصیلی و سلامت روان دانش آموزان محسوب می شود. ازاین رو پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی (شناختی و فراشناختی) بر سلامت روان و پایستگی تحصیلی دانش آموزان دختر انجام گرفت. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش تمامی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهرستان همدان در سال ۱۴۰۳-۱۴۰۲ بود که از بین آنها تعداد ۵۰ نفر به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و در دو گروه آزمایش (۲۵ نفر) و کنترل (۲۵ نفر) گمارده شدند. شرکت کنندگان گروه آزمایش، مداخله آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی (شناختی و فراشناختی) را طی ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای دریافت کردند و افراد گروه کنترل هیچ نوع مداخله ای را دریافت نکردند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ، (۱۹۷۲) و پایستگی تحصیلی مارتین و مارش، (۲۰۰۸)، به عنوان پیش آزمون و پس آزمون در هر دو گروه استفاده شد. داده ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی بر بهبود سلامت روان و پایستگی تحصیلی دانش آموزان دختر موثر بوده است. در نتیجه با توجه به کارآیی آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی شناختی و فراشناختی بر سلامت روان و پایستگی تحصیلی، به نظر می رسد که با به کارگیری این نوع مداخله می توان مولفه های تحصیلی همچون پایستگی تحصیلی و به تبع سلامت روان دانش آموزان متوسطه را بهبود بخشید.

کلیدواژه ها:

راهبردهای یادگیری خودتنظیمی ، سلامت روان ، پایستگی تحصیلی