اثربخشی قصه های مثنوی مولوی بر شادکامی دانش آموزان

شادکامی یکی از مفاهیم و مولفه های اساسی زندگی افراد به ویژه دانش آموزان بشمار می رود که رابطه تنگاتنگی با موفقیت آموزشی دارد. از سوی دیگر از داستان برای اهداف گوناگونی بهره گرفته می شود. یکی از بهترین منابع داستانی فارسی، مثنوی معنوی است که دارای قصه هایی با مضامین عمیق و آموزه‫های سازنده زیادی است. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش قصه های مثنوی مولوی بر شادکامی دانش آموزان انجام شد. پژوهش مورد مطالعه از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان دختر سال دوم دوره متوسطه دوم شهرستان کرج در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ بود. آزمودنی ها به شیوه تصادفی و در دو گروه آزمایش (۲۵ نفر) و گروه گواه (۲۵ نفر) انتخاب شدند. برای هر دو گروه پیش آزمون اجرا شد. سپس گروه آزمایش به مدت ۱۲ جلسه ۵۰ دقیقه ای آموزش داده شد. در پایان دوره آموزش، پس آزمون اجرا شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه شادکامی آکسفورد (۱۹۸۹) استفاده شد. داده های پژوهشی با استفاده از روش تحلیل کوواریانس بررسی شد. نتایج تحلیل داده ها نشان داد که قصه های مثنوی مولوی بر افزایش شادکامی دانش آموزان تاثیر دارد. بنا براین می توان نتیجه گرفت بکارگیری داستانهای مثنوی در جامعه دانش آموزی، علاوه بر ارتقای دانش درباره مبانی فرهنگی ایران ی، در جهت افزایش شادکامی آنها نیز میتواند اثربخش باشد.‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬

کلیدواژه ها:

قصه‎های مثنوی ، شادکامی ، دانش آموزان