نقش استفاده از فضای مجازی در اضطراب فراگیر و سلامت روانی دانشآموزان

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش استفاده از فضای مجازی در اضطراب فراگیر و سلامت روانی دانشآموزان بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشآموزان مقطع متوسطه شهر اهواز بود که درسال تحصیلی ۱۴۰۱ مشغول به تحصیل بودند. نمونهای با حجم ۱۵۷ نفر به روش نمونهگیری خوشهای سه مرحلهای انتخاب شدند. برای جمعآوری اطلاعات از سه پرسشنامه فضای مجازی Lee et al., ۲۰۰۵)، ( پرسشنامه اضطراب فراگیر (Spitzer et al., ۲۰۰۶) و پرسشنامه سلامت روانی (Goldberg, ۱۹۷۲) استفاده شد. بر اساس نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون با روش گام به گام، از بین مولفههای استفاده از فضای مجازی، مولفه نگرش توانست اضطراب فراگیر را به صورت مثبت پیشبینی کند (۰۱/۰P<). همچنین همه مولفههای استفاده از فضای مجازی با سلامت روانی رابطه معنادار داشتند. مولفههای نگرش استفاده از فضای مجازی، سازگاری استفاده از فضای مجازی و تاثیر اجتماعی استفاده از فضای مجازی و لذت استفاده از فضای مجازی، سلامت روانی را به طور مثبت پیشبینی کردند (۰۵/۰P<). همچنین نتایج نشان دادند که استفاده از فضای مجازی میتواند ۱۴ درصد اضطراب فراگیر و ۳۳ درصد واریانس تغییرات سلامت روانی را پیشبینی کند؛ بنابراین میتوان بیان کرد که هرچه دانشآموزان نگرش مثبتتری به استفاده از فضای مجازی داشته باشند و ساعات بیشتری را به این امر اختصاص دهند، اضطراب بیشتری را تجربه میکنند. همچنین نگرش مثبت به فضای مجازی، سهولت دسترسی و باور به لذتبخش بودن آن موجب کاهش سلامت روانی دانشآموزان میشود.

کلیدواژه ها:

اضطراب فراگیر ، اعتیاد به صفحات الکترونیک ، دانشآموزان ، سلامت روانی ، فضای مجازی