بررسی رابطه بین کمال گرایی و کیفیت زندگی مدرسه ای دانش آموزان

کیفیت زندگی مدرسه ای به عنوان بهزیستی و رضایت کلی دانشآموزان از تجارب مثبت و منفی کسب شده در فعالیت های درون مدرسهای تعریف شده هدف پژوهش بررسی بررسی رابطه بین کمال گرایی و کیفیت زندگی مدرسه ای دانش آموزان انجام شده است. روش تحقیق همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان دختر دوره متوسطه شهر کرمان در سال ۱۴۰۱-۱۴۰۲ به تعداد ۴۷۳۴ نفر است. حجم نمونه از طریق فرمول کوکران با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی به تعداد ۳۵۳ نفر تعیین گردید. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های کیفیت زندگی مدرسه ای اینلی و بورک و پرسشنامه پرسشنامه کمال گرایی تری شورت و همکاران استفاده شد. روایی پرسشنامه ها با استفاده از تحلیل عاملی و پایایی نیز با استفاده از آلفای کرونباخ محاسبه و تایید شد. داده های پژوهش با استفاده از شاخص های آمار توصیفی و استنباطی شامل آزمون پیرسون و اسپیرمن، رگرسیون ساده و با استفاده از نرم افزار spss مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد بین کمال گرایی مثبت و کیفیت زندگی مدرسه ای دانش آموزان رابطه معنی داری وجود دارد. بین کمال گرایی منفی و کیفیت زندگی مدرسه ای دانش آموزان رابطه معنی داری وجود ندارد. متغیر کمال گرایی مثبت متغیر کیفیت زندگی مدرسه ای دانش آموزان را پیش بینی می کند؛ بنابراین و با توجه به نتایج مطالعه باید گفت که کمال گرایی مثبت نقطه عطفی برای کیفیت زندگی مدرسه ای محسوب می شوند لذا داشتن نگاهی جامع، گسترده و دید باز برای درک و حل این مسئله لازم است.

کلیدواژه ها:

کیفیت زندگی مدرسه ای ، کمال گرایی ، دانش آموزان