الگوی تعاملی خانه-مدرسه برای حمایت تربیتی دانشآموزان: تحلیل اسناد تحولی

مدرسه کانون عرضه خدمات و فرصتهای تربیتی و زمینه ساز درک و اصلاح موقعیت، توسط مربیان از طریق تعامل بین خانه، مدرسه و جامعه است. هدف از این پژوهش، ارائه الگوی حمایتی تعامل خانه-مدرسه برای حمایت و تعالی تربیتی دانشآموز بود. روش پژوهش برای دستیابی به این هدف، کیفی بود. مضامین مرتبط با تعامل خانه-مدرسه از مبانی نظری سند تحول بنیادین در نظام تعلیم و تربیت رسمی عمومی جمهوری اسلامی ایران و سند برنامه درسی ملی مورد تحلیل قرار گرفتند. تحلیل اطلاعات با استفاده از روش تحلیل مضمون دپوی و گیتلین انجام شد. الگوی نهایی پس از کدگذاریهای اولیه و محوری، سه مولفه سازماندهی فرصت های تربیتی (ساده سازی فرصت های تربیتی، کاربردی سازی فرصت های تربیتی، شخصی سازی فرصت های تربیتی، برنامه تربیتی رشد محور)، مدیریت و راهبری مدرسه (مدیریت مشارکتی مدرسه، پایش و مراقبت محیطی، استقرار سیستم بازخورد) و محیط تربیت (فرهنگ سازمانی اخلاقی، آراستگی محیطی، هم آوایی جریان تربیت خانه-مدرسه)، را مشخص ساخت. بر اساس این یافتهها میتوان بیان کرد به منظور دستیابی به فضای حمایتی از دانشآموز بایستی تعامل مدرسه و خانواده منطبق با برنامههای از پیش برنامهریزی شده باشد که محور آن بایستی بر اساس دانشآموز و دستیابی به تعالی هویتی او در چهارچوب تربیت تمام ساحتی تنظیم شود.

کلیدواژه ها:

فضای حمایتی ، تعامل مدرسه-خانه ، سند تحول بنیادین ، آموزش خانواده ، تربیت تمام ساحتی