رابطه سیستمهای فعال سازی / بازداری رفتاری با یادگیری زبان انگلیسی و یادگیری ریاضی دانش آموزان

یادگیری یکی از مهمترین مفاهیم در روانشناسی است و تحقیقات نظری و تجربی زیادی در مورد آن انجام شده است. زبان انگلیسی و ریاضی از دروس مهم در مدارس هستند و علیرغم اهمیتی که دارند بعضی از دانش آموزان در یادگیری این دروس دچار مشکلات متعددی می شوند؛ بنابراین، این پژوهش با هدف بررسی رابطه سیستمهای فعال سازی / بازداری رفتاری با یادگیری زبان انگلیسی و یادگیری ریاضی دانش آموزان انجام شد. روش: روش تحقیق از نوع همبستگی بود. ۱۶۲ دانش آموز متوسطه اول با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه های سیستمهای فعال سازی / بازداری رفتاری کارور و وایت (۱۹۹۴) پاسخ دادند. همچنین برای سنجش یادگیری زبان انگلیسی و یادگیری ریاضی از معدل پایان ترم دانش آموزان استفاده شد. داده ها با استفاده از فرمول همبستگی پیرسون و رگرسیون تجزیه وتحلیل شدند. یافته های پژوهش نشان داد بین مولفه های سیستمهای فعال سازی / رفتاری (سائق، جستجوی هیجان، پاسخدهی به پاداش) با یادگیری زبان انگلیسی و یادگیری ریاضی رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد. همچنین تحلیل رگرسیون نشان داد سیستم فعال سازی رفتاری می تواند یادگیری زبان انگلیسی و ریاضی دانش آموزان را پیش بینی کند. بر اساس یافته ها می توان نتیجه گرفت که ا توجه به اینکه سیستمهای فعال سازی / بازداری رفتاری نقش مهمی در یادگیری زبان انگلیسی و ریاضی دانش آموزان دارند، اهمیت این متغیرها باید در تدریس و آموزش زبان انگلیسی و ریاضی مورد توجه قرار گیرند و در نتیجه یادگیری این دروس افزایش یافته و موجب افزایش موفقیت تحصیلی دانش آموزان شود.

کلیدواژه ها:

سیستمهای فعال سازی / بازداری رفتاری ، یادگیری زبان انگلیسی ، یادگیری ریاضی ، د انش آموز