پیش بینی سازگاری تحصیلی بر اساس بلوغ عاطفی و بلوغ اجتماعی در دانش آموزان دختر

یکی از عوامل موثر بر پیشرفت و موفقیت تحصیلی در نظام آموزشی، سازگاری تحصیلی است. پژوهش حاضر با هدف پیش بینی سازگاری تحصیلی دانش آموزان دختر بر اساس بلوغ عاطفی و بلوغ اجتماعی انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل دانش آموز دختر دوره دوم متوسطه شهر همدان در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ بودند که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای ۱۵۰ دانش آموز به عنوان نمونه انتخاب شدند و سه پرسشنامه سازگاری تحصیلی بیکر و سریاک (۱۹۸۹)، بلوغ اجتماعی رائو (۱۹۸۹) و پرسشنامه بلوغ عاطفی لسینگ و بهارگاوا (۱۹۹۰) را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد که بین بلوغ عاطفی و اجتماعی با سازگاری تحصیلی دانش آموزان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد بلوغ عاطفی و بلوغ اجتماعی توان پیش بینی تغییرات سازگاری تحصیلی را به طور مثبت دارند؛ بنابراین می توان برای افزایش میزان سازگاری تحصیلی به متغیرهای بلوغ عاطفی و اجتماعی اهمیت نشان داد.

کلیدواژه ها:

سازگاری تحصیلی ، بلوغ عاطفی ، بلوغ اجتماعی