استخراج خط ساحلی به روش طبقه بندی نظارت شده با استفاده از تصاویر اداری (مطالعه موردی: خلیج چابهار)

استفاده از تصاویر راداری به دلیل قابلیت جمع آوری اطلاعات در محدوده ای وسیع و در زمانی کوتاه، راهکاری مناسب و موثر در استخراج مرز خشکی و آب می باشد. این موضوع در کشورهایی مانند ایران که دارای مرزها و نواحی آبی گسترده می باشد از اهمیت بیشتری برخوردار است. امروزه با توجه به در دسترس قرار گرفتن تصاویر مختلف راداری، استفاده از سنجش از دور در مطالعات دریایی و اقیانوس شناسی به منظور توسعه ی پایدار بیش از پیش افزایش یافته است. با توجه به اینکه تصاویر راداری در مقایسه با تصاویر اپتیکی مستقل از منبع انرژی خورشید بوده و توانایی تصویربرداری در ساعات مختلف شبانه روز بدون وابستگی به شرایط آب و هوایی دارد، می تواند در مطالعات دریایی بسیار به کارگرفته شود. از این رو، سعی بر آن شد از قابلیت تصاویر راداری سنتینل ۱ در استخراج خط ساحلی به روش طبقه بندی نظارت شده استفاده گردد. لذا پس از پیش پردازش های لازم روی تصویر در منطقه مورد مطالعه ابتدا اقدام به قطعه بندی تصویر شد. بدین ترتیب که پس از قطعه بندی تصویر با روش چند مقیاسه، داده های آموزشی در دو کلاس آب و خشکی استخراج و تصویر مورد نظر با استفاده از الگوریتم جنگل تصادفی (Random Forest) با دقت کلی ۹۱% و ضریب کاپا ۰/۸۱ طبقه بندی گردید. در ادامه با استفاده از آنالیزهای GIS خط ساحلی که مرز بین دو کلاس آب و خشکی بود با دقت ۹۴% استخراج گردید.

کلیدواژه ها:

آنالیز GIS ، تصاویر راداری ، جنگل تصادفی ، چابهار ، طبقه بندی ، قطعه بندی