بررسی اثرات لسیتین سویا بر پارامترهای رشد و تغذیه در ماهی سی باس آسیابی (Lates calcarifer)

در مطالعه حاضر به بررسی اثر تغذیه ای لسیتین سویا و دو منبع مختلف چربی جیره بر عملکرد رشد و رخداد سندروم کبد چرب در ماهی باس دریایی آسیایی (Lates calcarifer) با میانگین وزن اولیه ۷/۹۶ ± ۵۰/۳۶ گرم در یک دوره ۶۰ روزه پرداخته شد. در مطالعه ی حاضر ۶ جیره ی با سطوح پروتئین و انرژی تقریبا یکسان (۴۵% پروتئین و ۱۵ کیلو ژول بر گرم انرژی) از ترکیب ۲ منبع روغن شامل روغن ماهی و مخلوط روغن های ضایعات حیوانی با سه سطح صفر، ۲ و ۴ % لسیتین سویا ساخته شد. برای این منظور جیره های آزمایشی به صورت جیره ۱ (روغن ماهی)، جیره ۲ (روغن ماهی + ۲% لسیتین)، جیره ۳ (روغن ماهی + ۴% لسیتین)، جیره ۴ (مخلوط روغن های پی گوسفند و ضایعات طیور به نسبت برابر)، جیره ۵ (مخلوط روغن های پی گوسفند و ضایعات طیور به نسبت برابر + ۲% لسیتین) و جیره ۶ (مخلوط روغن های پی گوسفند و ضایعات طیور به نسبت برابر + ۴% لسیتین) فرموله شد. بررسی و مقایسه مقادیر اسیدهای چرب جیره ها بیانگر اثر مثبت افزودن لسیتین سویا به جیره بر افزایش اسیدهای چرب چند غیر اشباع بلند زنجیره سری ان-۳ بود. بر اساس داده های به دست آمده بطور کلی جایگزینی روغن ماهی با روغن های حیوانی سبب افزایش رشد در ماهی باس دریایی آسیایی شده است. با این وجود افزودن لسیتین سویا در سطح ۴% سبب بهبود شاخص های رشد و تغذیه در ماهیان تغذیه شده با هر دو منبع چربی مورد استفاده در جیره های مورد مطالعه گردید (p<۰/۰۵).

کلیدواژه ها:

لسیتین سویا ، باس دریایی آسیایی ، شاخص های رشد