دفاع شکلی خوانده با تاکید بر رویه قضایی

پاسخ های دفاعی خوانده به دفاع ماهوی، ایرادها و دعوای متقابل تقسیم میشود. خوانده به عنوان اولین و صالح ترین مرجع در یک دادرسی جهت طرح ایراد به نظر می رسد زیرا آنچه در نظر اول از بررسی ایراد به ذهن می رسد این است که طرح کردن ایراد متضمن یک نوع دفاع می باشد و از آنجائی که دفاع به طورمعمول از سوی خوانده ارائه می گردد، بنابراین طرح ایراد نیز مختص خوانده بوده ولی در برخی موارد طرح ایراد توسط مرجع رسیدگی کننده و خواهان هم در برخی موارد نیز امکان پذیر است. این نوشتار که با روش تحلیلی-توصیفی و از طریق مطالعات کتابخانه ای صورت گرفته است. در پی پاسخ گویی به این سوال است که نتیجه و تاثیر دفاع شکلی خوانده در رویه قضایی چیست؟ و در ادامه تحقیق به این نتیجه رسیده است که بحث ایرادات و دفاع شکلی خوانده تاثیرات مهم و بعضا غیرقابل بازگشتی بر دعاوی و دادرسی های محاکم دارد، به نحوی که درصد بسیار بالایی از آرای محاکم با استناد به ایرادات دادرسی صادر می گردد و همین امر نشانگر اهمیت فراوان این مبحث از حقوق می باشد اما علیرغم این موضوع، در بسیاری از موارد، در بین محاکم، رویه واحد یا نزدیکی در برخورد با اسباب ایراد ملاحظه نمی گردد، در بسیاری از موارد نیز محاکم اقدام به اتخاذ تصمیمات کاملا متفاوت و متعارض می نمایند. در بعضی موارد نیز محاکم اساسا توجهی به ایراد ننموده و یا حتی علیرغم طرح آن توسط اصحاب دعوا، به سادگی از کنار آن می گذرند. این موضوع در بین اصحاب دعوا و وکلای دادگستری نیز مشهود است.

کلیدواژه ها:

دفاع شکلی ، خوانده ، دفاع متقابل ، ایرادات ، رویه قضایی