بررسی نقش تعامل مادر-کودک، تنظیم هیجانی و مثبت اندیشی مادر در بروز اضطراب کودک

هدف از انجام این پژوهش، بررسی پیش بینی اضطراب کودک بر اساس تعامل مادر-کودک، تنظیم هیجان و مثبت اندیشی مادران شهر خرم آباد بود. روش تحقیق در پژوهش حاضر، توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه کودکان سنین پیش دبستانی مراکز مهدکودک شهر خرم آباد به همراه مادران آن ها در سال ۱۴۰۱ می باشند. به این منظور ۱۱۰ نفر به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های اضطراب کودک، تعامل مادر-کودک، تنظیم هیجان و مثبت اندیشی استفاده شد. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون به روش گام به گام استفاده شد. نتایج نشان داد بین تعامل مادر-کودک با اضطراب کودک، بین تنظیم هیجان مادر با اضطراب کودک و بین مثبت اندیشی مادر با اضطراب کودک رابطه معنادار وجود داشت (۰۱/۰p<). همچنین، نتایج رگرسیون نشان داد اضطراب کودک بر اساس تعامل مادر-کودک، تنظیم هیجان و مثبت اندیشی مادران قابل پیش بینی بود (۰۱/۰p<). ازاین رو، می توان نتیجه گرفت، برای موفقیت در کاهش اضطراب کودک، از بهبود تعامل مادر-کودک، تنظیم هیجان و مثبت اندیشی در مادران بتوان بهره گرفت.