فرآیند برنامه ریزی و ارزشیابی برنامه درسی

در طی یک قرن گذشته مطالعات برنامه درسی، چه به عنوان یک حوزه دانشگاهی و چه به عنوان یک حرفه، تحولات و فراز و فرودهای بسیاری را به خود دیده و همواره در صدد تثبیت خویش در حوزه علم بوده است. در یک طبقه بندی کلی برای ارزشیابی برنامه درسی می توان دو هدف متصور بود. هدف تکوینی که قصد بهبود برنامه را دارد و ارزشیابی تراکمی یا نهایی که برای تصمیم گیری در برنامه های آتی رهنمود ارائه می دهد. ارزشیابی برنامه درسی در دو حوزه متمایز و پیچیده، برنامه ریزی درسی و ارزشیابی آموزشی ریشه دارد که اگرچه ظهور آن به عنوان حوزه مطالعاتی مستقل مربوط به دهه ۱۹۶۰ می باشد. اما نمونه هایی از کارهای اولیه در این خصوص را نیز می توان در سال های قبل از آن مشاهده نمود. به طور قطع، ارزشیابی برنامه درسی نمی تواند ساده و یکنواخت باشد. رویکردهای برنامه ریزان درسی بر حسب تعاریف، اهداف ساختار کارکرد و فرآیند برنامه ریزی متفاوت است. ارزشیابی برنامه درسی تا حد زیادی تابع تعریفی است که از برنامه درسی می پذیریم با این همه و با عنایت به تعریف ارزشیابی، ارزشیابی برنامه درسی عبارتست از فرآیند بررسی ارزش و شایستگی برنامه درسی. بررسی و مطالعه ارزش و شایستگی هم شامل عناصر و جنبه های خاص برنامه درسی و هم کل برنامه درسی می شود. نتایج نشان داد می توان برنامه ریزی درسی را همزاد ارزشیابی برنامه درسی و برعکس در نظر آورد. تصور برنامه ریزی درسی، بدون در نظر گرفتن ارزشیابی از مراحل شکل گیری فرایند برنامه درسی تا آخرین گام آن، امکان پذیر نیست. و اصولا تحولات برنامه ریزی درسی در سطح میانی و یا اجرایی قابل طرح و اجرا نیست و باید در سطوح کلان به آن پرداخته شود. و به ارزشیابی برنامه درسی پرداخت

کلیدواژه ها:

رزشیابی برنامه درسی ، برنامه ریزی درسی ، ارزشیابی آموزشی ، برنامه های آموزشی