آنالیز شاخص های ارزیابی فلزهای سنگین آب سواحل جنوبی دریای خزر(پایش سال ۱۴۰۰)

دریای خزر به عنوان بزرگ ترین دریاچه جهان، از جنبه های مختلف اقتصادی، اجتماعی، گردشگری و محیط زیستی دارای اهمیت بسیار است. در همین راستا، پایش کیفیت آب سواحل جنوبی دریای خزر به منظور بررسی آن بر طبق استانداردهای ملی و بین المللی و کنترل آلودگی های احتمالی نوار ساحلی ایران از اهمیت ویژه ای برخوردار است. بنابراین، کیفیت آب از نظر مقدار فلزهای سنگین توسط مرکز ملی مطالعات و تحقیقات دریای خزر با استقرار ۱۴ ایستگاه در نوار ساحلی از میانکاله تا آستارا مطالعه گردید. در این مطالعه غلظت عنصرهای فلزی و غیر فلزی سنگین و خطرناک در عمق های یک و هفت متر از ایستگاه فرح آباد تا لیسار و در دو عمق یک و چهار متر در ایستگاه های میانکاله و آستارا با روش  ICP-MSاندازه گیری و شاخص های ارزیابی فلزات سنگین، شاخص درجه آلودگی، شاخص آلودگی فلزات سنگین و ضریب همبستگی اسپیرمن نیز بر طبق داده های غلظت محاسبه شد. نتایج بدست آمده نشان می دهد که میانگین غلظت فلزات سنگین و خطرناک (ppm ۳۷/۲),B (ppb ۹/۲۴)Ba و (ppb ۳/۱۸)Zn در عمق یک متر و (ppm ۴۴/۲),B (ppb ۵/۲۶)Zn و (ppb ۵/۱۷)As در عمق هفت متر بیشترین غلظت ثبت شده در ایستگاه های پایش می باشند. با توجه به داده ها، بیشترین مقدار شاخص ارزیابی (۵۸/۱)، شاخص درجه آلودگی(۹۶/۵-) و شاخص آلودگی (۴۹/۶۸) فلزات سنگین به ترتیب در عمق های هفت متر ایستگاه فرح آباد، عمق یک متر ایستگاه فریدونکنار و عمق یک متر ایستگاه میانکاله بدست آمد.

کلیدواژه ها:

"دریای خزر" ، "فلزهای سنگین" ، "شاخص درجه آلودگی" ، "شاخص ارزیابی" ، "ضریب همبستگی"