بررسی اثرات سطوح مختلف نیتروژن و تراکم بوته برعملکردواجزای عملکرد شنبلیله درتناوب با برنج

به منظور بررسی اثر سطوح مختلف نیتروژن و تراکم گیاه بر عملکرد سنبلیله در تناوب با برنج آزمایشی مزرعه ای در سال زراعی 88-87 در منطقه گیلان (شهرستان شفت) به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار انجام شد. در این تحقیق کود نیتروژنه در چهار سطح (شاهد، 25، 50 و 75 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار) به عنوان عامل اصلی و تراکم بوته در چهار سطح(50، 80، 100 و 120 بوته در متر مربع) به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. عملکردو اجزای عملکرد شامل ارتفاع گیاه، تعداد شاخه های فرعی، تعداد غلاف بارور در بوته، تعداد دانه در غلاف، وزن هزار دانه، عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه و شاخص برداشت اندازه گیری شد. نتایج تجزیه واریانس حاکی از ان است که سطوح مختلف نیتروژن، تراکم گیاهی و اثر متقابل آنها اثر معنی داری روی صفات مورد مطالعه نداشتند. مقایسه میانگین ها با آزمون دانکن، برای صفت تعداد غلاف بارور در بوته در سطوح مختلف کود نیتروژنه تفاوت معنی داری نشان داد. همچنین اثرمتقابل کود نیتروژنه و تراکم بوته برای صفات ارتفاع گیاه تعدادغلاف بارور دربوته و عملکرد بیولوژیک معنی دار بود بیشترین تعدادغلاف بارور دربوته 45/20 ازتیمار کودی 25کیلوگرم درهکتار بدست آمد.

کلیدواژه ها:

سنبلیله ، کود نیتروژنه ، تراکم بوته ، عملکرد