مطالعه تنوع ژنتیکی گونه های زنبق ایرانی با استفاده ازصفات مورفولوژیک

زنبق یکی ازگل های شاخه بریده مهم جهان و ایران بشمار می آید شناسایی پتانسیل های ژنتیکی ژرم پلاسم زنبق درایران و استفاده آنها درتولید ارقام جدید زنبق ازاهداف مهم به شمار میرود بررسی و ارزیابی تنوع ژنتیکی 18گونه گل زنبق جمع آوری شده و ازاستانهای مختلف کشور درمزرعه تحقیقاتی ایستگاه گل و گیاهان زینتی محلات درسال 1388 انجام شد دراین مطالعه صفات مورفولوژیک و فیزیولوژیک که شامل 10 صفت کمی و 18صفت کیفی بود براساس دستورالعمل UPOV بصورت مشاهده ای یا اندازه گیری یادداشت برداری شدند تجزیه های اماری شامل محاسبه ضرایب همبستگی ساده میانگین و تجزیه به مولفه های اصلی برای صفات کمی بود همچنین برای صفات کمی و کیفی گروه بندی گونه ها ازطریق تجزیه خوشه ای با استفاده ازالگوریتم UPGMA انجام گرفت نتایج نشان دهنده تنوع بالایی درمیان گونه ها بود عرض درفش با طول درفش و قطرشاخه گلدهنده با قطرطوقه دارای بیشترین همبستگی مثبت و معنی دار و طول لوله گلوپش با عرض شاخه مادگی دارای کمترین همبستگی و منفی بودند درمیان گونه های مطالعه شده زنبقهای المانی گل درشت و نمکزار دراغلب صفات کمی بیشترین مقدار را داشتند.

کلیدواژه ها:

زنبق ، تنوع ژنتیکی ، صفات کمی و کیفی ، تجزیه خوشه ای