بررسی تنوع ژنتیکی زیرواحدهای گلوتنین با وزن مولکولی بالا با استفاده از نشانگرهای اختصاصی در گندم

جهت بررسی تنوع آللی در بلوکهای ژنی کد کننده پروتئینهای ذخیره های گندم زیر واحدهای گلوتنین با وزن مولکولی بالا (HMW-GS) بین 80 ژنوتیپ از گندم های دوروم، پنج جفت آغازگر اختصاصی برای بلوکهای ژنی (Glu-A1, Glu-B1) بکار گرفته شد. نتایج حاصل از الکتروفورز محصولات PCR در روی ژل آگاروز نشان داد که تنوع قابل ملاحظه ای بین ژنوتیپ های گندم دوروم بومی ایران وجود دارد.ب طوری که برای بلوک ژنی Glu-A1 بوسیله یک جفت آغاز گر gluAl.l پنج آلل شناسایی گردید که در بین آنها آلل c با طول تقریبی (400bp) با فراوانی نسبی 0/48 بیشترین و آلل e با طول تقریبی (380bp) با فراوانی نسبی 0/03 کمترین فراوانی را به خود اختصاص دادند. برای بلوک ژنی Glu-Bl در مجموع 14 آلل، بوسیله چهار جفت آغازگر اختصاصی (Glu-Bl- 1,2,3، شناسایی شد که آلل c آغاز گر 1 با طول تقریبی (300bp) با فراوانی نسبی 0/62 بیشترین فراوانی را نشان داد. با استفاده از شاخص تنوع ژنتیکی نی میزان تنوع ژنتیکی برای بلوک ژنی Glu-Al برابر 0/7161 و برای بلوک ژنی Glu-Bl برابر 0/6324 محاسبه گردید. شناسایی تنوع موجود در ارقام بومی می تواند نقش بسزایی جهت بهبود کیفیت محصولات نهایی در برنامه های اصلاحی داشته باشد.

کلیدواژه ها:

تنوع آللی ، زیرواحدهای سنگین ، گلوتنین ، آغازگرهای اختصاصی ، پی سی آر ، گندم دوروم