بررسی تنوع ژنتیکی برخی ارقام و ژنوتیپ های زردآلو با استفاده از نشانگر SSR

ایران دومین خ واستگاه زردآلود درجهان بوده و تنوع زیادی در ژرم پلاسم خود دارد، اما اطلاعات ژنتیکی کمی در این زمینه وجود دارد. مطالعه حاضر به بررسی تنوع ژنتیکی 47 ژنوتیپ زردآلو، شامل 40 ژنوتیپ ایرانی و هفت ژنوتیپ خارجی با استفاده از نشانگر SSR پرداخته است. دی ان آی ژنومی استخراج شده از نمونه های گیاهی، با 10 جفت آغازگر ریزماهواره، تحت واکنش زنجیره ای پلیمراز قرار گرفته و محصولات این واکنش ها بر روی ژل پلی اکریلامید واسرشته ساز، الکتروفورز شدند. بین سه تا هشت باند برای هر پرایمر و 53 باند در کل مشاهده شد که سهم هر آغازگر، به طور متوسط 5.3 آلل بود. تجزیه کلاستر UPGMA بر اساس ضریب SMC، و در فاصله /74 ژنوتیپ ها را به 12 گروه تقسیم نمود، که ژنتیپ های سن استرس و تنسگل، بیشترین فاصله را با ژنوتیپپ های دیگر نشان دادند. آنالیز هماهنگ (PCO) باندهای تکثیر شده را براساس دوران وریمکس به ده عامل اصلی تقسیم نمود، که در مجموع 22 درصد از واریانس کل را توجیه نموده و همپوشانی زیادی با تجزیه کلاستر نشان داد. نتایج این تحقیق نشان می دهد با وجود شباهت بسیار زیاد بین دو جمعیت ایرانی و خارجی از نظر ساختار ژنتیکی، در جمعیت ایرانی تنوع بیشتری بین افراد وجود دارد. این تنوع زیاد ممکن است به دلیل قدمت بالای زردآلوهای ایرانی و از طرفی دگرگشن بودن گیاه زردآلو می باشد.

کلیدواژه ها:

زردآلو ، تنوع ژنتیکی ، نشانگر ریزماهواره ، آنالیز کلاستر ، آنالیز PCO