تحلیل تصادفات درون شهری در ایران در سال 1388
محل انتشار: اولین همایش ملی جغرافیا، شهرسازی و توسعه پایدار
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 711
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
GUPSD01_0237
تاریخ نمایه سازی: 21 تیر 1393
چکیده مقاله:
یکی از مهمترین خطراتی که در سراسر جهان وجود دارد و موجب آسیب ها و خسارتهای فراوان و غیرقابل جبران می شود تصادفات جاده ای بخصوص تصادفات درون شهری در شهرهای بزرگ است. و دلیل انتخاب موضوع مورد نظر این است که جان انسانها و سلامتی آنها مهمترین چیزی است که نباید با دست خود آن را به مخاطره بیاندازند. در این پژوهش که تلفیقی از روش های توصیفی و تطبیقی و تحلیلی است و هدف ترسیم سیمای تصادفات درون شهری وسایط نقلیه در ایران در سال 1388 می باشد.تصادفات درون شهری در ایران در سال 1388 با استفاده از آمار گردآوری شده از راهنمایی و رانندگی تهران بررسی و تحلیل گردیده است. تعداد کل تصادفات درون شهری در ایران در سال 1388، 640031 تصادف می باشد که بیشترین تصادفات از نوع خسارتی (82.20 درصد) بوده اند. بیشتر تصادفات درون شهری در هوای آفتابی (84.60 درصد) اتفاق افتاده اند. از لحاظ زمانی بیشترین تصادفات در روز اتفاق افتاده (73.32 درصد) و بیشترین محل تصادفات در خیابان (50.78 درصد) می باشد. بیشترین علل تامه تصادف مربوط به عدم رعایت حق تقدم (25.81 درصد) و بیشترین وسیله مقصر در تصادف، وسیله سواری (70.23 درصد) می باشد. رانندگان تصادف کرده بیشتر در محدوده سنی 18-34 سال (60.15 درصد) قرار گرفته اند. بیشترین تصادفات درون شهری خسارتی بوده اند که این می تواند به دلیل نداشتن سرعت خیلی بالا رانندگان باشد. بیشترین تصادفات در ه وای آفتابی بوده اند. این به مفهوم آن است که در هوای بارانی و برفی رانندگان احتیاط بیشتری می کنند ولی سرعت ماشین ها کاهش می یابد، با توجه به اینکه بیشتر تصادفات نیز در روز اتفاق افتاده اند می توان گفت که تصادفات بیشتر در مواقعی که تعداد خودرو ها افزایش می یابد ا تفاق می افتد. رانندگانتصادف کرده بیشتر در خیابان تصادف کرده اند که به دلیل حجم زیاد خودرو در خیابان ها می باشد و از بیشترین علل تامه تصادف مربوط به عدم رعایت حق تقدم می باشد که می تواند ناشی از نقص رفتاری رانندگان باشد. بیشترین وسیله مقصر در تصادفات وسیله سواری بوده است که به دلیل بالا بودن نسبت این وسائط نسبت به سایر وسائط نقلیه است. بیشترین رانندگان تصادف کرده در محدوده سنی 18-34 سال قرار گرفته اند که این می تواند به دلیل تجزیه کمتر و وجود هیجانات در بین این سنین و تخلیه این هیجانات در خیابان و توسط وسائل موتوری باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سعید زنگنه
دانشجوی دکتری جغرافیا دانشگاه تبریز
حسن لشگری
دانشیار گروه جغرافیا دانشگاه شهید بهشتی تهران
حمیدر رحیمی
دانشجوی دکتری اقلیم شناسی دانشگاه رازی کرمانشاه