باززنده سازی محله تاریخی شاه عادل شهرکرمان بارویکردتوسعه پایدارشهری

هم اکنون بسیاری از شهرهای کشور با مسأله بافت تاریخی مواجه هستند.این بافت ها شناسنامه و هویت فرهنگی کشور هستند و از قدمت تاریخی و ارزش های عملکردی،کالبدی واقتصادی برخوردارند.اما امروز ساختار وکالبد آن با فعالیتهای زندگی شهری مدرن، ناسازگاراست. ارتباط مرکزمحلات و بازارکه ستون فقرات شهراست بدلیل خیابان کشی از بین رفته است و مراکزمحلات نقش گذشته خود را ازدست داده اند.همچنین نگاه صرف کالبدی به بافت، سبب بروز نابسامانی های اقتصادی،اجتماعی وکالبدی در بافت شده است. توسعه به معنای واقعی خود،تحقق نمی یابد؛ مگر اینکه جامع وهمه سونگر باشد، زیرا انسان که عامل و محور و هدف توسعه است، حقیقتی چند بعدی و واقعیتی زنده است با تمام نیازها،توانایی ها و خواست های بی شماری که دارد.حیات انسانی و عزت مند جامعه و اقتدار ملی،در گرو تحقق توسعه همه جانبه است.عامل های فراوان مادی و معنوی درتعاملی گسترده با هم،توسعه همه جانبه را شکل می دهند.باید علت ها و عامل های اجتماعی،اقتصادی،سیاسی،فرهنگی توسعه همه جانبه را،با مطالعه های گسترده تاریخی،مردم شناسی،جامعه شناسی و روان شناسی بازشناخت تا درک درست و همه جانبه ای از مسائل توسعه بدست آورد. بنابراین در باز زنده سازی بافت های تاریخی،کارآمدترین رویکرد،توسعه پایدارشهری است که به توسعه همه جانبه می پردازد. روش تحقیق تحلیلی و توصیفی است و جمع آوری اطلاعات از طریق کتاب ها،مقالات،پایان نامه ها و عکس های هوایی قدیمی موجود و نشریات،بوده است.در این مقاله سعی شده است ابتدا یک تعریف کلی از توسعه پایدار مطرح شود و سپس بر روی محدوده تاریخی محله شاه عادل ریز شده وضعیت اقتصادی،اجتماعی وکالبدی محله مطالعه و بررسی شود و با استفاده از تجارب جهانی،ساختاری معقول و منطبق با اهداف توسعه پایدار شهری،جهت باز زنده سازی مرکز محله پیشنهاد داده شود.به این ترتیب جمعیت به داخل بافت کشیده می شود و تعاملات اجتماعی ساکنان این محلات با بافت تاریخی افزایش می یابد.در نتیجه ساختار شهر بر ادراک مردم تأثیر گذاشته به درک فضای با ارزش تاریخی کمک می کند که این یکی از اهداف توسعه پایدارشهری جهت مداخله در بافت تاریخی است

کلیدواژه ها:

بافت تاریخی ، توسعه پایدارشهری ، ابعادتوسعه پایدار ، باززنده سازی ، مرکزمحله