تاثیرمحلول پاشی ساکارز بر بیوماس، مقدار آب نسبی و عملکرد لوبیا چشم بلبلی (vigna sinensis L.) در شرایط تنش کم آبیاری

به منظور ارزیابی تاثیر تنش خشکی و محلول پاشی ساکارز بر بیوماس، مقدار آب نسبی و عملکرد لوبیا چشم بلبلی آزمایشی مزرعه ای در قالب طرح اسپیلت پلات فاکتوریل بر پایه بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار در سال زراعی 1390 اجرا شد. فاکتور اصلی شامل 3 سطح آبیاری هر 8 روز یکبار (تیمار عدم تنش) و هر 12 روز یکبار (تیمار تنش ملایم ) و هر 16 روز یکبار ( تیمار تنش شدید) و فاکتورهای فرعی شامل سه غلظت ساکارز (15 و 30 و 45 گرم بر لیتر) و زمان محلول پاشی (مرحله رویشی و پر شدن دانه) بودند. محلول پاشی اول و دوم به ترتیب 36 و 56 روز پس از کاشت صورت گرفت. نتایج نشان داد اثر متقابل تنش وغلظت ساکارز بر همه صفات معنی دارگردید. به طوری که بیشترین میزان بیوماس و مقدار آب نسبی و عملکرد از ترکیب تیماری عدم تنش * غلظت 45 گرم برلیتر ساکارز بدست آمد. از بین صفات مورد مطالعه عملکرد تحت تاثیر اثر متقابل غلظت ساکارز و زمان محلول پاشی قرارگرفت. بیشترین میزان عملکرد (211/43 گرم در متر مربع) ازگیاهانی که با غلظت 30 گرم برلیتر ساکارز درمرحله پرشدن دانه محلول پاشی شده بودند حاصل شد.

کلیدواژه ها:

ساکارز ، بیوماس ، مقدار آب نسبی ، عملکرد ، تنش کم آبیاری