پیش بینی میزان تمایل به گیرنده نوروکینین 1(NKR) برای برخی مشتقات تغییریافته پپتیدسابستنس پی (Substance P) بااستفاده از نرم افزارAutodock 4.2

سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 2,288

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IBIS04_007

تاریخ نمایه سازی: 14 شهریور 1393

چکیده مقاله:

پپتید SP) Substance P) یک پپتید نوروترنسمیتر است و اثرات خود را از طریق اتصال به گیرنده های اختصاصی اعمال میکند که این گیرنده ها عبارتند از گیرنده های با تمایل اتصال زیاد به SP به نام گیرنده نوروکینین1 (NK1R) و گیرنده ها با تمایل اتصال کم به SP به نام گیرنده های نوروکینین2 (NK2R) و نوروکینین3 (NK3R). پپتید SP نقش مهمی در فعالسازی سلولهای آستروسیت و گسترش سیستم عصبی مرکزی بر عهده دارد و برهمکنش بین سلول های گلیال و نورونها را نیز تحت تاثیر قرار میدهد. تومورهای گلیوبلاستوما - با منشاء آستروسیت – شایع ترین تومورهای کشنده مغزی هستند و حاوی تعداد زیادیNK1R در سطح خود می باشند که از طریق تحریک ایجاد شده در اثر اتصال SP، واسطه های شیمیایی افزایش دهنده سرعت تکثیر خود را آزاد می کنند. همچنین بین شدت بدخیمی تومورهای گلیوبلاستوما و میزان بروز NK1R در سطح آن ها رابطه مستقیم وجود دار د. به همین خاطر آنالوگهای گوناگونی از پپتید SP برای هدف قرار این گیرنده به منظور عکسبرداری و دارورسانی به سلو لهای سرطانی استفاده شده است. در این مطالعه چند تا از مهمترین آنالوگ های پپتید SP انتخاب و با استفاده از نرم افزار مطالعاتی Autodock 4.2، تمایل آنها برای این گیرنده از طریق محاسبه حداقل انرژی اتصال به NK1R بررسی شد. این مطالعه می تواند آغازگر طراحی ترکیبات پپتیدی جدید برای درمان تومور گلیوبلاستوما با استفاده از دو مکانیسم باشد: ابتدا استفاده از اثرآنتاگونیستی بر روی NK1R و دوم استفاده از روش های پرتودرمانی (به کمک مشتقات SP نشاندار شده با ید رادیواکتیو (I131)) و دارورسانی هدفمند که به صورت اختصاصی به NK1R متصل می شوند.

کلیدواژه ها:

گیوبلاستوها پرتو درمانی Substance P ، NK1R ،

نویسندگان

سعید مظفری

گروه داروسازی هستهای دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی تهران تهران ایران

حسن بردانیا

پگروه نانوبیوتکنولوژی دانشکده علوم زیستی دانشگاه تربیت مدرس تهران ایران

سیدشهریار عرب

گروه بیوفیزیک دانشکده علوم زیستی دانشگاه تربیت مدرس تهران ایران

داوود بیکی

موسسه تحقیقاتی پزشکی هستهای، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران