مقایسه کارآیی فرآیندهای ((UV/H(2)O(2) و ((US/H(2)O(2) در حذف رنگزای اسیدی قرمز از محیط های آبی

با توسعه و گسترش صنایع تولید رنگهای نساجی، رنگهای جدیدی وارد بازار می شوند که خواص رنگرزی بهتری دارند. بهبود کیفیت رنگها، ناشی از پایداری ساختارهای مواد رنگزای مورد استفاده می باشد که سبب مقاوم شدن آنها در باربر تجزیه بیولوژیکی و شیمیایی می گردد. روش کار: این تحقیق یک نوع مطالعه تجربی- آزمایشگاهی بود، در مرحله اول pH اپتیمم در شرایط ثابت برای هر کدام از فرایندهای مورد مطالعه تعیین گردید. سپس با نگه داشتن pH اپتیمم تأثیر غلظت اولیه پراکسید هیدروزن، زمان تمای و غلظتهای مختلف رنگزای اسیدی قرمز 18 مورد بررسی قرار گرفت. آنالیز و تفسیر دادهها نیز با استفاده از نرم افزار اکسل و ضریب رگرسیون انجام شد. نتایج: نتایج مشخص ساخت که کارایی حذف رنگزای اسیدی قرمز 18 در فرآیندهای ((UV/H(2)O(2) و ((US/H(2)O(2) با pH اسیدی افزایش یافته و با افزایش غلظت اولیه رنگ کارایی فرآیندها کاهش می یابد. همچنین داده ها نشان داد که با افزایش زمان تماس و غلظت پراکسید هیدروژن کارایی حذف رنگزا افزایش یافت. بحث و نتیجه گیری: به طور ک لی نتایج حاصل از آزمایشات نشان داد که راندمان حذف در فرایند فتوشیمیایی توام با پراکسید هیدروژن بهتر از فرایند ا لتراسونیک توام با پراکسید هیدروژن است و این فرایند به دلیل قابل دسترس و سریع بودن و عدم تولید لجن پیشنهاد می گردد.

کلیدواژه ها:

رنگزای اسیدی قرمز 18 ، فرآیند فتوشیمیایی ، پراکسید هیدروژن ، التراسونیک