اثر میکوریزا، سطوح کود روی و تنش رطوبت بر برخی از صفات مرفولوژیک و عملکرد ذرت دانه ای

به منظور بررسی اثر میکوریزا و سطوح که روی بر برخی از خصوصیات مرفولوژیک ذرت دانه ای سینگل کراس 704 تحت تنش رطوبت، آزمایشی در سال 1385 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده ی کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک اجرا شد . آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. عوامل مورد مطالعه شامل سه سطح آبیاری (آبیاری معادل نیاز آبی گیاه (شاهد)، آبیاری معادل 75 % نیاز آبی گیاه و آبیاری معادل 50 % نیاز آبی گیاه )، میکوریزا در دو سطح (با و بدون مصرف ) و روی از منبع سولفات روی در سه سطح (بدون مصرف ، 25 ک یلوگرم در هکتار و 45 کیلوگرم در هکتار ) در نظر گرفته شدند . نتایج نشان داد که با کاهش سطح آبیاری ، عملکرد دانه کاهش یافت. حداکثر عملکرد دانه ذرت در سطح آبیاری شاهد به دست آمد . با کاربرد میکوریزا و سولفات روی به طور مجزا صفات مورد نظر به طور غیر معنی داری افزا یش یافتند . اثرات متقابلدوگانه و سه گانه تیمارها نیز به طور غیر معنی داری عملکرد دانه را افزایش داد به طوری که بیشترین مقدار صفات مرفولوژیک و عملکرد دانه در حالت توام آبیاری شاهد + 25 کیلو گرم در هکتار سولفات روی + میکوریزا حاصل شد.

کلیدواژه ها:

آبیاری ، میکوریزا ، سولفات روی و ذرت دانه ای