استفاده از روش های قابلی تاعتماد در تحلیل پایداری شیروانی های سنگی (مثال موردی)

مطالعات پایداری شیروانی‌های سنگی به عنوان نمونه‌ای از سازه‌های ژئوتکنیکی یکی از مهمترین و حساس‌ترین زمینه‌های مهندسی برای طراحان می‌باشد. به گونه‌ای که هر گونه اختلال در عملکرد این سازه‌ها باعث بروز خسارات جبران‌ناپذیری می‌شود. وجود نامعینی و تغییرپذیری خواص فیزیکی و مکانیکی خاکها و سنگها و همچنین بروز خطا در اندازه‌گیری‌ها موجب شده که کاربرد تحلیل‌های مبتنی بر قابلیت‌اعتماد در مهندسی ژئوتکنیک مورد توجه قرار بگیرد. در این راستا تحلیل‌های مبتنی بر قابلیت‌اعتماد رویکردی نوین برای برخورد اصولی و کیفی با عدم‌قطعیت‌ها می‌باشد. در این رویکرد عدم‌قطعیت‌ها به صورت پراکندگی آماری در نظر گرفته شده و به جای اختصاص یک مقدار مشخص به هر پارامتر ورودی، یک تابع توزیع احتمال به آن اختصاص داده می‌شود. این آنالیزها با محاسبه احتمال شکست و یا قابلیت‌اعتماد بیان بهتری را نسبت به فاکتور ایمنی حاصل از تحلیل‌های قطعی، ارائه می‌دهند. تحقیق حاضر بر روی ارزیابی احتمالاتی پایداری شیروانی‌های سنگی تکیه دارد که از دو نوع تکنیک شبیه‌سازی مونت‌کارلو و روش برآورد نقطه‌ای (RPE) استفاده شده است. که از بین روش‌های فوق, روش شبیه‌سازی مونت‌کارلو بسیار مناسب‌تر و دقیق‌تر از سایر روش های کلاسیک احتمالاتی می‌باشد. درنهایت نیز جهت درک بهتر مسئله از یک مثال موردی استفاده شده است که با توجه به آن می‌توان نتیجه گرفت که افزایش فشار آب حفره ای باعث کاهش شاخص قابلیت اعتماد می شود و بیشترین تاثیر هر یک از متغیرها در احتمال شکست بستگی به نوع مسئله دارد.

کلیدواژه ها:

شیروانی های سنگی ، شبیه سازی مونت کارلو ، قابلیت اعتماد ، عدم قطعیت ها