بررسی کارایی کنترل علفهای هرز در پاسخ به مدیریت علف هرز و تراکم گیاهی در نخود زراعی

به منظور تعیین مطلوبترین روش مدیریت علفهایهرز و تراکم بهینه گیاهی در زراعت نخود آبی بهاره، آزمایشی به صورت طرح کرتهای خردشده در قالب بلوکهای کامل تصادفی در 4 تکرار در مزرعه آموزشی و پژوهشی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران (کرج) در سال زراعی 1390-1389 اجرا شد. عامل اصلی شامل مدیریت علفهای هرز در 9 سطح: 1– تریفلورالین پیش کاشت، 2- پندیمتالین پیش کاشت، 3 - وجین کامل (عاری از علف هرز)، 4 - ایمازتاپیر پس رویشی، 5- کنترل مکانیکی، 6 -ایمازتاپیر پیش رویشی، 7 - پیریدیت (پس رویشی) به همراه کنترل مکانیکی، 8- پیریدیت پس رویشی، 9- شاهد (بدون کنترل علف هرز) و عامل فرعی شامل تراکم گیاهی در 3 سطح 35، 45 و 55 بوته در مترمربع بررسی شدند. نتایج نشان داد که تیمارهای مدیریت علف هرز تأثیر معنیداری بر کاهش جمعیت علفهای هرز در زمان رسیدگی محصول داشتند. در این زمان به لحاظ کاهش جمعیت علفهای هرز پس از وجین دستی، پندیمتالین مؤثرترین تیمار بود و بالاترین عملکرد دانه نخود را تولید کرد. تیمارهای شاهد بدون کنترل علفهرز، کنترل مکانیکی و ایمازتاپیر پسرویشی بالاترین وزن خشک علفهای هرز را داشتند. تراکمهای 55 و45 بوته در متر مربع نخود بدون تفاوت معنیدار نسبت به هم، بالاترین عملکرد دانه نخود را تولید کردند

کلیدواژه ها:

کارایی کنترل علف هرز ، تراکم بوته ، نخود زراعی