ارزیابی تأثیر کاربرد زئولیت و محلوپاشی سلنیم در شرایط تنش کم آبی بر میزان قندهای محلول و پراکسیداسیون اسیدهای چرب در گیاه دارویی کدو پوست کاغذی (Cucurbita pepo L.)

به منظور بررسی تأثیر کاربرد زئولیت و محلولپاشی سلنیم در شرایط تنش کم آبی بر میزان قندهای محلول و پراکسیداسیون اسیدهای چرب در گیاه دارویی کدو پوست کاغذی ،(Cucurbita pepo L.)، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار طی سال زراعی 1389 در منطقه تاکستان به اجرا در آمد. عامل آبیاری در سه سطح شامل آبیاری (آبیاری معمول (شاهد)، قطع آبیاری در مرحله گلدهی و قطع آبیاری در مرحله میوه دهی)، زئولیت در دو سطح (عدم کاربرد و کاربرد به میزان 10 تن در هکتار) و سلنیم نیز در دو سطح (عدم مصرف و مصرف 30 گرم در هکتار از منبع سلنات سدیم) بودند. نتایج مشخص کرد که تنش کم آبی منجر به افزایش صفات میزان قندهای محلول و میزان مالون دی آلدئید (MDA) و کاهش صفات شاخص کلروفیل، پایداری غشاء سلول و عملکرد دانه گردید. کاربرد زئولیت به میزان ده تن در هکتار در شرایط تنش خشکی، ضمن تأثیر مطلوب بر شاخص کلروفیل و پایداری غشاء، همچنین موجب بهبود عملکرد دانه و کاهش میزان قندهای محلول و MDA گردید. با توجه به نتایج بدست آمده، به نظر میرسد کاربرد زئولیت و سلنیم در مناطقی که در معرض تنش خشکی هستند، از طریق بهبود شرایط فیزیولوژیک گیاه میتواند موجب بهبود شرایط رشد گیاه و حصول عملکرد دانه بالاتر گردد.

کلیدواژه ها:

پایداری غشاء سلول ، تنش کم آبی ، زئولیت ، سلنیم ، قندهای محلول